Паренёк - Сергей Гинзбург

Жил в Одессе славный паренек, да паренек.

Ездил он в Херсон за голубями.

И вдали мелькал его челнок, его челнок

С белыми, как чайка, парусами.

Голубей он там не покупал, не покупал,

Шухарил и лазил по карманам,

Крупную валюту зашибал он, зашибал,

Девочек водил по ресторанам.

Чтоб девочек любить — богатым надо быть,

А богатым быть — а значит вором.

И пошел опять парнишка воровать,

Так и повстречался с прокурором.

Как не воровал, а все-таки попал

За решетку в камеру сырую.

Письма получал, долго их читал.

Думал он, что все еще вернется.

Но однажды славный паренек, тот паренек

Не вернулся в город свой любимый,

И напрасно девушка ждала его, ждала

У причала в платье темно-синем…

Er woonde een aardige jongen in Odessa, ja een jongen.

Hij ging naar Cherson voor duiven.

En in de verte flitste zijn shuttle, zijn shuttle

Met zeilen zo wit als een zeemeeuw.

Hij kocht daar geen duiven, kocht niet,

Shuharil en klom in de zakken,

Hij verdiende veel geld, hij verdiende veel geld,

Hij nam de meisjes mee naar restaurants.

Om van meisjes te houden, moet je rijk zijn,

En rijk zijn betekent een dief zijn.

En weer ging de jongen stelen,

Dus ik ontmoette de officier van justitie.

Hoe niet te stelen, maar toch gekregen

Achter de tralies in een vochtige cel.

Ik heb brieven ontvangen, ik heb ze lang gelezen.

Hij dacht dat hij nog wel terug zou komen.

Maar ooit een aardige jongen, die jongen

Je geliefde keerde niet terug naar de stad,

En tevergeefs wachtte het meisje op hem, wachtte

Op de pier in een donkerblauwe jurk...