Mystic Places of Dawn - Septicflesh

They lasted as long as a spark shines

but their shining was so bright

that it was caught forever

in the spectre of time.

What was a fact became a legend

what was reality became a faded canvas

in the mausoleum of civilizations.

Landscapes of untold antiquity

unchanged are calling

to an orgy of colours and shapes

in a drunkenness with pure fantasy

Their names cause awe and awake

forgotten senses

The eerie valley of PNATH

The majestic LEMURIA

SARNATH the doomed…

and names that echo

in the labyrinths and the cavernous

dephts of chaos

Mystic Places of Dawn

Solo: Sotiris

Maybe we, ourselves want to forget

helping the truth to grow old

and be deformed from the wrinkles

of uncertainty

Afraid where the path backwards will

lead us we prefer to be protected

under the shelter of ignorance

He who stares back

Ze gingen zo lang mee als een vonk schijnt

maar hun glans was zo helder

dat het voor altijd werd gepakt

in het spook van de tijd.

Wat een feit was, werd een legende

wat werkelijkheid was, werd een vervaagd canvas

in het mausoleum van beschavingen.

Landschappen uit de onnoemelijke oudheid

ongewijzigd bellen

tot een orgie van kleuren en vormen

in dronkenschap met pure fantasie

Hun namen veroorzaken ontzag en wakker

vergeten zintuigen

De griezelige vallei van PNATH

De majestueuze LEMURIA

SARNATH de gedoemde...

en namen die echo

in de labyrinten en de spelonkachtige

diepten van chaos

Mystieke plaatsen van de dageraad

Solo: Sotiris

Misschien willen we het zelf vergeten

de waarheid helpen oud te worden

en vervormd worden door de rimpels

van onzekerheid

Bang waar het pad achteruit zal

leid ons we liever worden beschermd

onder de beschutting van onwetendheid

Hij die terugkijkt