Saint Anthony - Senses Fail

My memory,

Hangs like the stain glass of the saints past history.

I bury deep, Saint Anthony.

I hear that he can help me find the things I need.

Alaska winters pray for end of summer days

But the sun won’t go away.

Just like me I’ll bet they really want to change.

I can run as far as London,

But my past has first class seats.

The lighthouse lost it’s beam.

Now all I see,

Is the face of the cliffs between the moonlight waxing.

I fear for my life,

That the current tonight,

Is stronger than the will that I have to survive.

So breathe you’re alive.

So breathe you’re alive.

So breathe you’re alive.

Is it just me,

Or do you wonder if we’re put here just to see,

How much heartache we can take,

Without hanging from the tallest tree?

I feel as lonely as a preachers wife.

My heart’s a Russian Knight.

I drink to try to melt the ice.

The Cold War in my mind.

The truth hides between the lines.

The lighthouse lost it’s beam.

And now all I see,

Is the face of the cliffs between the moonlight waxing.

I fear for my life,

That the current tonight,

Is stronger than the will that I have to survive.

So breathe you’re alive.

Breathe you’re alive.

Because we’ll make it through this,

No matter the odds.

all bets are on.

It’s always darkest just before the dawn.

The lighthouse lost it’s beam.

and now all I see,

Is the face of the cliffs between the moonlight waxing.

I fear for my life,

That the current tonight,

Is stronger than the will that I have to survive.

The lighthouse lost it’s beam.

and now all I see,

Is the face of the cliffs between the moonlight waxing.

I fear for my life,

That the current tonight,

Is stronger than the will that I have to survive.

So breathe you’re alive.

So breathe you’re alive.

So breathe you’re alive.

Mijn geheugen,

Hangt als het glas-in-lood van de geschiedenis van de heiligen.

Ik begraaf diep, Sint Antonius.

Ik hoor dat hij me kan helpen de dingen te vinden die ik nodig heb.

Winters in Alaska bidden voor het einde van de zomerdagen

Maar de zon gaat niet weg.

Net als ik wed ik dat ze echt willen veranderen.

Ik kan tot Londen rennen,

Maar mijn verleden heeft eersteklas stoelen.

De vuurtoren verloor zijn straal.

Nu zie ik alleen

Is het gezicht van de kliffen tussen het wassende maanlicht.

Ik vrees voor mijn leven,

Dat de stroom vanavond,

Is sterker dan de wil die ik heb om te overleven.

Dus adem in dat je leeft.

Dus adem in dat je leeft.

Dus adem in dat je leeft.

Ligt het aan mij,

Of vraag je je af of we hier alleen zijn geplaatst om te zien,

Hoeveel hartzeer we kunnen verdragen,

Zonder aan de hoogste boom te hangen?

Ik voel me net zo eenzaam als een predikersvrouw.

Mijn hart is een Russische ridder.

Ik drink om te proberen het ijs te smelten.

De Koude Oorlog in mijn gedachten.

De waarheid verschuilt zich tussen de regels.

De vuurtoren verloor zijn straal.

En nu alles wat ik zie,

Is het gezicht van de kliffen tussen het wassende maanlicht.

Ik vrees voor mijn leven,

Dat de stroom vanavond,

Is sterker dan de wil die ik heb om te overleven.

Dus adem in dat je leeft.

Adem je leeft.

Omdat we hier doorheen komen,

Ongeacht de kansen.

alle weddenschappen zijn ingeschakeld.

Het is altijd het donkerst net voor de dageraad.

De vuurtoren verloor zijn straal.

en nu alles wat ik zie,

Is het gezicht van de kliffen tussen het wassende maanlicht.

Ik vrees voor mijn leven,

Dat de stroom vanavond,

Is sterker dan de wil die ik heb om te overleven.

De vuurtoren verloor zijn straal.

en nu alles wat ik zie,

Is het gezicht van de kliffen tussen het wassende maanlicht.

Ik vrees voor mijn leven,

Dat de stroom vanavond,

Is sterker dan de wil die ik heb om te overleven.

Dus adem in dat je leeft.

Dus adem in dat je leeft.

Dus adem in dat je leeft.