Early Graves - Senses Fail

I call to question, the things in question

I think I think too much, I think I’m sure

That that’s a problem and that’s a reason

Why I always fucking shut the door

On everyone I have ever loved before

I’m willing to just shut myself down

And let the good things go right under my door

I finally found a reason I can open up to something more

Cause I was always taking the salt from the sea

To water down the soil that’s soaking deep

I was suffocating something inside of me

When it just needed to breathe

I would never dare call myself brave

I have made a choice to walk my own way

I would rather than choose to stumble the roads unpaved

Heading to an early grave

But if I question, all this in questions…

Will that just take me back to where I came from?

Cause I don’t want to ever feel that way again, that way again

Cause all that I got was a dead end heart

Desperately conserving, searching roads in the dark

For a spark to help me hit restart

Cause everything I do will come back to me times two

This is the first time that I’ve got something I don’t wanna lose

I feel like I have finally found the balance

To rebound, and the waves in the sound they surround me

Like a net to catch me in the act

In the case and event that the present presents challenges over my head

Ik bel om te vragen, de dingen in kwestie

Ik denk dat ik te veel denk, ik denk dat ik het zeker weet

Dat dat een probleem is en dat is een reden

Waarom ik verdomme altijd de deur dichtdoe

Op iedereen van wie ik ooit heb gehouden

Ik ben bereid me gewoon af te sluiten

En laat de goede dingen recht onder mijn deur gaan

Ik heb eindelijk een reden gevonden waarom ik me open kan stellen voor iets meer

Want ik nam altijd het zout uit de zee

Om de grond die diep doorweekt water te geven

Ik stikte iets in mij

Wanneer het gewoon moest ademen

Ik zou mezelf nooit dapper durven noemen

Ik heb ervoor gekozen om mijn eigen weg te gaan

Ik zou liever dan ervoor kiezen om onverhard over de wegen te struikelen

Op weg naar een vroeg graf

Maar als ik vraag, dit alles in vragen...

Brengt dat me gewoon terug naar waar ik vandaan kwam?

Want ik wil me nooit meer zo voelen, nooit meer zo

Want alles wat ik kreeg was een doodlopend hart

Wanhopig sparend, zoekend naar wegen in het donker

Voor een vonk om me te helpen, druk op herstart

Want alles wat ik doe, komt twee keer bij me terug

Dit is de eerste keer dat ik iets heb dat ik niet wil verliezen

Ik heb het gevoel dat ik eindelijk de balans heb gevonden

Om terug te kaatsen, en de golven in het geluid dat ze omringen

Als een net om me op heterdaad te betrappen

In het geval dat het heden uitdagingen boven mijn hoofd brengt