Where The Sea Ends - Secret Sphere

Never remorse, no kind of piety

There’s no explanation but instinctive brutality

I think of those eyes always fixed on that instant

A constant fight with memory

Lights on, then off again

You wasted their souls, wasted innocent wishes

You wiped away joy and dignity

Where joy of life dies, where madness is leader

Where hope falls, there is where the sea ends

You stole their bodies made them like puppets for

A madness of a mad beast and I wonder how

Those people can stare at you, there’s no forgiveness

For those human eyes with freak hearts

It will be revenge again

Dreams come true

As I look across the sea

As I walk across my life

Mother of emotions, life you gave the men the hope

The challenge of a fight for freedom in our eyes

Nooit spijt, geen vroomheid

Er is geen verklaring, maar instinctieve brutaliteit

Ik denk aan die ogen die altijd op dat moment gericht zijn

Een constant gevecht met het geheugen

Licht aan, dan weer uit

Je verspilde hun zielen, verspilde onschuldige wensen

Je veegde vreugde en waardigheid weg

Waar levensvreugde sterft, waar waanzin de leider is

Waar de hoop valt, daar is waar de zee eindigt

Je stal hun lichamen en maakte ze als marionetten voor

Een waanzin van een gek beest en ik vraag me af hoe?

Die mensen kunnen naar je staren, er is geen vergeving mogelijk

Voor die menselijke ogen met gekke harten

Het zal weer wraak zijn

Dromen komen uit

Terwijl ik over de zee kijk

Terwijl ik door mijn leven loop

Moeder van emoties, het leven gaf je de mannen de hoop

De uitdaging van een strijd voor vrijheid in onze ogen