Deferral - Seaway

It was the first time that I had to question,

Figure out what happens next

And sifting through this indecisive

No man’s land where day and night

Will always stay the same.

This never ending game.

I need to cover more ground.

As time is pressing on this door,

I’m needing less but wanting more.

I know the things that could have been,

The people met, the places seen.

But how does that compare to leading

A life that’s true where decision have meaning?

This makes me more than skin and bone,

To have a mind that’s set in stone.

'Cause we couldn’t help but walk away.

There’s too many things we need to say.

'Cause we couldn’t help but walk away.

I’m finding it helps now.

And nobody’s told me it’s wrong but I can see it in their face.

It’s pointless to fight it.

While I’m trying and learning, they’re hiding and

searching

For answers to questions that they can’t make sense of.

When really it’s simple, the sky has never been so clear.

'Cause we couldn’t help but walk away.

There’s too many things we need to say.

'Cause we couldn’t help but walk away.

I’m finding it helps now.

'Cause we couldn’t help but walk away.

There’s too many things we need to say.

'Cause we couldn’t help but walk away.

There’s too many things we need to say.

I’m finding it helps now.

I’m finding it helps now.

Het was de eerste keer dat ik me afvroeg,

Zoek uit wat er daarna gebeurt

En ziften door deze besluiteloze

Niemandsland waar dag en nacht

Zal altijd hetzelfde blijven.

Dit nooit eindigende spel.

Ik moet meer terrein bestrijken.

Terwijl de tijd op deze deur drukt,

Ik heb minder nodig, maar wil meer.

Ik weet de dingen die hadden kunnen zijn,

De mensen ontmoetten elkaar, de plaatsen gezien.

Maar hoe verhoudt dat zich tot leiden?

Een leven dat waar is, waar beslissingen betekenis hebben?

Dit maakt me meer dan huid en been,

Om een ​​geest te hebben die in steen staat.

Omdat we het niet konden laten om weg te lopen.

Er zijn te veel dingen die we moeten zeggen.

Omdat we het niet konden laten om weg te lopen.

Ik merk dat het nu helpt.

En niemand heeft me verteld dat het verkeerd is, maar ik kan het aan hun gezicht zien.

Het heeft geen zin om ertegen te vechten.

Terwijl ik probeer en leer, verstoppen ze zich en

zoeken

Voor antwoorden op vragen die ze niet kunnen begrijpen.

Terwijl het eigenlijk heel simpel is, is de lucht nog nooit zo helder geweest.

Omdat we het niet konden laten om weg te lopen.

Er zijn te veel dingen die we moeten zeggen.

Omdat we het niet konden laten om weg te lopen.

Ik merk dat het nu helpt.

Omdat we het niet konden laten om weg te lopen.

Er zijn te veel dingen die we moeten zeggen.

Omdat we het niet konden laten om weg te lopen.

Er zijn te veel dingen die we moeten zeggen.

Ik merk dat het nu helpt.

Ik merk dat het nu helpt.