Ledges - Seals & Crofts

Do not scoff at love’s bitter edges, for they in themselves bear witness

To an age of bygone fancy, where tear-stained forests rushed into their evening

to pout

For they were without the grass they love to touch, they love to touch

Ledges, ledges.

Ledges, ledges

Glistening in the sun, rainbow betrothed to the sky.

On mystic wings I have

soared past ledges

And in myself I bear witness, to an age of bygone fancy

Where burn-out stars hid their faces in shame.

And planets turned their backs

and were unholy

And without reason and love

Ledges, ledges.

Ledges, ledges

Spot niet met de bittere kanten van de liefde, want die getuigen op zichzelf

Naar een tijdperk van vervlogen fantasieën, waar met tranen besmeurde bossen hun avond in renden

pruilen

Want ze waren zonder het gras dat ze graag aanraken, ze houden ervan om aan te raken

Richels, richels.

richels, richels

Glinsterend in de zon, regenboog verloofd met de lucht.

Op mystieke vleugels heb ik

zweefde langs richels

En in mezelf getuig ik, van een tijd van vervlogen verbeelding

Waar burn-outsterren hun gezichten schamen.

En planeten keerden hun rug toe

en waren onheilig

En zonder reden en liefde

Richels, richels.

richels, richels