Les diables et les anges - Scred Connexion, Mokless

La rue réserve un triste sort pour ceux qui veulent s’y aventurer

On aime pas quand tu t’en sors

On aime pas quand tu te sens fort

On envoie pas les renforts quand ça part en vrille

Est-ce que je vois les mêmes qui dans la débauche sont pris?

La même tristesse sur les visages, la peur du métissage

Des rappeurs à francs 2 qui n’arrivent pas à faire passer le message

Les détenus de prison, ceux qu’ont pas la liberté

Ceux qui ne voient pas l’horizon, ceux qui nous ont déserté

Hé !

la rue c’est ni ta meuf, ni ta copine et c’est pas la peine

Vu que les seringues se ramassent à la pelle

Regarde à quoi ressemble la vie d’un toxico

Y’a pas le moral ni le soleil de Mexico

Toujours en mouvement derrière sa galette

La vie c’est son dessin et y’a plus de peinture dans sa palette

Par terre, y’a les pas nets et les canettes

Les gars sur terre et ceux qui vivent sur une autre planète

T’as ceux qui ont faim et ceux qui mangent

Les te-bés et les te-tés, les diables et les anges

Y’en a toujours qui viennent t’embêter

Y’a pas d'évolution mais que les saisons qui changent

Merde, c’est bizarre, ça donne ma rue quand tu mélanges

La rue, je suis sur sa liste mais elle m’a pas eu

Malgré le peu de diplômes, pas de taf et pas de bahut

Un boulot le samedi/dimanche pour pas gratter aux parents

Histoire de pas faire la manche, aucun défaut apparent

Compte pas sur ta mairie pour trouver un appart'

Ni sur les présidents français qui font leur argent et qui partent

En province ou à l'étranger, belle maison et bon manger

On cherche la variation mais y’a que les saisons qui ont changé

Je te parle du monde à l’envers, la jeune fille du raciste

La vieille qui regarde de travers, la bêtise qui insiste

Persiste comme le FN, les merdes sur les ondes FM

T’as ceux qui ont faim et ceux qui mangent

Les te-bés et les te-tés, les diables et les anges

Y’en a toujours qui viennent t’embêter

Y’a pas d'évolution mais que les saisons qui changent

Merde, c’est bizarre, ça donne ma rue quand tu mélanges

À force d'être enfermé et d’encaisser, un jour ça va té-cla

On sortira les crocs, nos yeux auront perdu de leur éclat

Toujours pour l'évolution, c’est pas une révolution

On connaît les coupables à la base de la pollution

C’est pas un virus que t’attrapes mais t’y a droit quand t’es petit

Elle échange ton caractère et agrandit ton appétit

T’as ceux qui lâchent pas, qui serrent la main et qui rentrent chez eux

Qui font leurs devoirs le soir, en gros qui sont sérieux

Et t’as les rescapés qu’ont côtoyé les caniveaux

Qu’ont su relever la tête, mec, devenir sportifs de haut-niveau

Sa mère est fière de lui, le soir elle pense à lui

Et à ses copains qui sont encore sous un nuage de pluie

Nous on est là avec la vérité, le poids des mots

Et le choc des cassettes démo

Des entraînements pendant des mois

Et pour la fin, je reste discret, peu importe si tu te rappelles de moi

«Mokless…Mo…Mokless "

T’as ceux qui ont faim et ceux qui mangent

Les te-bés et les te-tés, les diables et les anges

Y’en a toujours qui viennent t’embêter

Y’a pas d'évolution mais que les saisons qui changent

Merde, c’est bizarre, ça donne ma rue quand tu mélanges

De straat heeft een droevig lot voor degenen die zich daar willen wagen

Wij vinden het niet leuk als je ermee wegkomt

We houden er niet van als je je sterk voelt

We sturen geen versterkingen als het mis gaat

Zie ik dezelfde die in losbandigheid worden genomen?

Hetzelfde verdriet op de gezichten, de angst voor rassenvermenging

2-franc rappers die de boodschap niet kunnen overbrengen

Gevangenisgevangenen, mensen zonder vrijheid

Zij die de horizon niet zien, zij die ons hebben verlaten

Hoi !

de straat is noch je meisje, noch je vriendin en het is het niet waard

Spuiten zien binnenkomen

Zie hoe het leven van een drugsverslaafde eruit ziet

Er is geen moraal of de zon van Mexico

Altijd in beweging achter zijn pasteitje

Het leven is haar tekening en er zit meer verf in haar palet

Op de vloer zijn er de schone voetstappen en de blikjes

Jongens op aarde en jongens die op een andere planeet leven

Je hebt degenen die honger hebben en degenen die eten

De te-bés en de te-tés, de duivels en de engelen

Er zijn er altijd die je lastig vallen

Er is geen evolutie maar alleen de veranderende seizoenen

Shit, dat is raar, het geeft mijn straat als je shuffle

De straat, ik sta op haar lijst maar ze heeft me niet te pakken

Ondanks de weinige diploma's, geen baan en geen school

Een klusje op zaterdag/zondag om ouders niet te krabben

Geschiedenis van het niet maken van de hoes, geen duidelijk defect

Reken niet op je gemeentehuis om een ​​appartement te vinden

Noch over Franse presidenten die hun geld verdienen en vertrekken

In de provincie of in het buitenland, mooi huis en lekker eten

We zoeken variatie maar alleen de seizoenen zijn veranderd

Ik heb het met jou over de wereld op zijn kop, het meisje van de racist

De oude vrouw die argwanend kijkt, de domheid die aandringt

Aanhouden als de FN, shit op de FM-ether

Je hebt degenen die honger hebben en degenen die eten

De te-bés en de te-tés, de duivels en de engelen

Er zijn er altijd die je lastig vallen

Er is geen evolutie maar alleen de veranderende seizoenen

Shit, dat is raar, het geeft mijn straat als je shuffle

Door opgesloten te zitten en te verzilveren, zal het op een dag zo zijn

We zullen onze slagtanden ontbloten, onze ogen zullen hun glans verliezen

Altijd voor evolutie, het is geen revolutie

We kennen de boosdoeners achter de vervuiling

Het is geen virus dat je oploopt, maar je krijgt het als je klein bent

Ze verwisselt je karakter en vergroot je eetlust

Je hebt degenen die niet loslaten, die handen schudden en naar huis gaan

Die 's nachts hun huiswerk doen, eigenlijk wie serieus zijn?

En je hebt de overlevenden die langs de goten liepen

Wie wist hoe ze hun hoofd moesten optillen, man, topsporters worden

Zijn moeder is trots op hem, 's avonds denkt ze aan hem

En aan zijn vrienden die nog steeds onder een regenwolk zitten

We zijn hier met de waarheid, het gewicht van woorden

En de schok van de demo-tapes

Maanden trainen

En voor het einde blijf ik onopvallend, ongeacht of je me herinnert

"Mokless...Mo...Mokless"

Je hebt degenen die honger hebben en degenen die eten

De te-bés en de te-tés, de duivels en de engelen

Er zijn er altijd die je lastig vallen

Er is geen evolutie maar alleen de veranderende seizoenen

Shit, dat is raar, het geeft mijn straat als je shuffle