N'oublie pas - Scred Connexion, Aïcha, Faty

Et les anciens te diront

Barbès 89, il pleut sous le porche

Dans ma mémoire, la lumière s’allume comme une lampe torche

Sortie d'école, l’Eudémol nous foutent sur un trottoir

Parait qu’dans 2 ou 3 ans rue Léon ils vont y faire un square

On squatte le soir sur un banc et ce jusqu'à pas d’heure

J’avais une bande de potes et trois bandes sur un Challenger

La photo d’classe a pris des rides depuis Georges Clemenceau

Il ne reste que des souvenirs à la gorge quand on recolle les morceaux

Les lionceaux sont devenus des lions

On rêve de mille et de millions mais surtout pas devenir des pions

90, trop vite les mômes grandissent

On slaloment entre police et bâtiment qu’ils démolissent

Dans l’fond d’nos yeux, t’y verras l'état des lieux

Le désert affectif, les familles parties en banlieue

Personne veut voir son gosse grandir dans le danger

Et les anciens te diront que le quartier a changé

Tu m’diras que le futur fait peur

Les fausses joies et les vraies peines chez nous poussent comme des fleurs

J’oublie pas qu’on voulu nous gommer

93 même assommé, on a tout cassé pour Makomé

N’oublie pas qu’on a tous un passé

Des souvenirs entassés qu’on pourra pas remplacer

Ne dis pas c'était la dernière fois

Cousin je me rappelle pas, tout ça c’est derrière moi

95 Bezbar, un évènement change mon regard

Reste gravé dans ma mémoire même gravé dans mon histoire

Je me rappellerai toujours de l'église Saint Bernard

Des sans papiers, de leur désespoir

Des milliers d’cameras devant le square

De toutes ces stars venues chercher l’oscar

Dans le regard de la misère mais loin d'être dans la même galère

D’une terre France qui méprise l'étranger

Se sert de lui comme d’un chiffon et finit par l’outrager

98 les Stan Smith ont déserté

Dans les cours d’la récré les Air-Max font leur arrivée

Génération on est motivés à grandir

Si tu nous cherches, le gun on est prêt à l’brandir

On imite les frères devant le square

Ça deale plus du shit mais du crack tard le soir

J’gratte mes feuille alors qu’la Goutte D’or se délabre

Dieu qu’c’est loin, ma mémoire se dégrade !

Bezbar 98, le quartier change de gueule

Les vieux immeubles de 48 laissent place aux HLM

Certains sont partis ou revenus et d’autres arrivent

Chez mes parents j'écris des raps, dehors j’essaie de faire des biffs

Petit à petit la population change de visage

Salut les bobos !

Mais pour moi c’est un mauvais présage

Le mètre carré augmente, même le thé à la menthe

Les keufs sont dans ma rue, pour leur sécu veulent nous mettre à l’amende

2000 débarque avec son lot de souci

Abbas est parti, un an après Mam’s l’a suivi

Souley dans la foulée s’est fait flamber par un keuf

Ça s’est passé j’le dis, ça n’fera pas revenir les reufs

2004 maintenant dans l’quartier partout ça rappe

Moi j’sors mon maxi qui débarque enfin dans les bacs

Plus d’dix ans d’activisme et de travail en sous-terrain

Aujourd’hui j’prépare l’album mais taffe car sans les sous t’as rien

Les générations se suivent, se ressemblent pas

Mon Barbes est souvenir nous rassemblait au pas

Ici les choses changent et prennent un autre détour

Et parfois c’est la mémoire qui joue des tours

Ne détourne pas ton regard du passé

Ne dis pas c’est classé

N’oublie pas cette année

Ici les choses changent et prennent un autre détour

Et parfois c’est la mémoire qui joue des tours

En de oudsten zullen het je vertellen

Barbès 89, het regent onder de veranda

In mijn herinnering gaat het licht aan als een zaklamp

Buiten school neuken de Eudémol ons op een stoep

Het lijkt erop dat ze daar over 2 of 3 jaar rue Léon een plein zullen maken

We hurken 's avonds op een bankje en dit tot geen tijd

Ik had een bende homies en drie bendes op een Challenger

De klassenfoto heeft rimpels gekregen sinds Georges Clemenceau

Alleen herinneringen blijven in de keel als we de stukjes oppakken

De leeuwenwelpen zijn leeuwen geworden

We dromen van duizend en miljoenen maar vooral om geen pionnen te worden

90, te snel worden de kinderen groot

We slalommen tussen de politie en het gebouw dat ze slopen

In de achterkant van onze ogen zie je de stand van zaken

De emotionele woestijn, de families naar de buitenwijken

Niemand wil zijn kind in gevaar zien opgroeien

En de ouderen zullen je vertellen dat de buurt is veranderd

Je zult me ​​vertellen dat de toekomst eng is

Valse vreugden en echt verdriet in ons groeien als bloemen

Ik vergeet niet dat ze ons wilden wissen

93 zelfs knock-out, we braken alles voor Makomé

Vergeet niet dat we allemaal een verleden hebben

Herinneringen opgestapeld die we niet kunnen vervangen

Zeg niet dat het de laatste keer was

Neef, ik weet het niet meer, dat ligt allemaal achter me

95 Bezbar, een gebeurtenis verandert mijn vooruitzichten

Blijf in mijn geheugen gegraveerd, zelfs gegraveerd in mijn geschiedenis

Ik zal altijd de Sint-Bernarduskerk herinneren

Van de ongedocumenteerden, van hun wanhoop

Duizenden camera's voor het plein

Van al deze sterren die de Oscar kwamen zoeken

In de ogen van ellende maar verre van in hetzelfde schuitje te zitten

Uit een land van Frankrijk dat de vreemdeling veracht

Gebruikt hem als een vod en beledigt hem uiteindelijk

98 de Stan Smiths verlaten

In de speeltuinen komen de Air-Max aan

Generatie we zijn gemotiveerd om te groeien

Als je ons zoekt, het wapen is klaar om ermee te zwaaien

We imiteren de broers voor het plein

Het behandelt meer hasj maar barst 's avonds laat

Ik krab aan mijn bladeren terwijl de Goutte D'or uit elkaar valt

God het is ver weg, mijn geheugen gaat achteruit!

Bezbar 98, de buurt verandert van gezicht

De oude gebouwen van 48 maken plaats voor HLM

Sommige zijn weg of komen terug en sommige komen eraan

Bij mijn ouders schrijf ik raps, buiten probeer ik te bibberen

Beetje bij beetje verandert de bevolking van gezicht

Hallo borsten!

Maar voor mij is het een slecht voorteken

De vierkante meter wordt groter, zelfs de muntthee

De politie is in mijn straat, voor hun veiligheid willen ze ons beboeten

2000 komt met een deel van de zorgen

Abbas vertrok, een jaar nadat mam hem volgde

Souley in de pas werd verschroeid door een agent

Het is gebeurd, ik zeg het, het brengt de eieren niet terug

2004 nu in de buurt overal waar het rapt

Ik, ik haal mijn maxi tevoorschijn die eindelijk in de vuilnisbakken aankomt

Meer dan tien jaar activisme en ondergronds werk

Vandaag ben ik het album aan het voorbereiden maar puff want zonder het geld heb je niets

Generaties volgen elkaar op, lijken niet op elkaar

Mijn baard is de herinnering die ons samenbracht

Hier veranderen de dingen en nemen we nog een omweg

En soms is het de herinnering die trucjes uithaalt

Houd je ogen niet van het verleden af

Zeg niet dat het gearchiveerd is

Vergeet dit jaar niet

Hier veranderen de dingen en nemen we nog een omweg

En soms is het de herinnering die trucjes uithaalt