Daybreak - Saves The Day

My heart is gone, it drove to the shore

Swam out in the night, way out past the lines

I heard that now it lives in the South

Of West Central Spain, drinking off the pain

Cause inside I’m broke, I’m cracked, I’m alone

No hope for a change, no way to erase

The world would be better without me

So how could this be, somehow you love me?

(II.) Fucked Up Past the Point of Fixing

Stepped out to see the stars fall alone on the neighbor’s lawn

I held my hand up, my head down, waiting to hear your call

I thought I saw your headlights in the dark driving by our house

I’m going out my mind

I’m giving up the fight this time

Love me or let go

No longer care if I die alone

Whole world is waiting, watching to see when you’re gonna fall

10,000 faces staring, your back is against the wall

Fucked up past the point of fixing, so tell me what went wrong

I’m going out my mind

I’m giving up the fight this time

Love me or let go

No longer care if I die alone

Cause in the darkness of my mind I used to dream of suicide

I’m gonna pull myself out before I die

I’m going out my mind

I’m giving up the fight this time

Love me or let go

No longer care if I die alone

(III.) 8 AM

Now it’s 8 in the morning

Up all night just walking around

I’m hiding out here under the window

By the sink where we used to laugh all day long

I wait 'til I see you walking

From the bedroom down to the kitchen

Fingering your hair into curls while talking

On the phone resting on your collarbone

Here I come again, head is hanging low

You put down the phone, take me in your arms

And I’m all alone with you, my love

Did you hear me coming?

Running over the words I said last night

While wishing I never saw your eyes swell up

With tears dripping down your thighs

I can’t let it go, I’m lost inside

I can get so low, seems like there’s no up

And I’m all alone so take me in your arms

Knowing I’m the one

(IV.) Zig Zag

I turn around to say, «How could you still love me?»

Sun is shining, lighting up your face

You stare off into space, not knowing what to say

Searching for the words to set things straight

So I say, «I'm a zig zag, sideways upside down, out of my mind

What’s the point of living if we’re all just born to die?»

You say, «Why, why ask why?»

I say, «I get fucked up.»

You say, «Delusional.»

Somehow will you still open your arms?

«Come with me.»

you say, we step outside to face the sun

Yesterday I dreamed that it would all burn down to dust

(V.) Daybreak

Take a breath, turn around

See the sun come through the clouds

The light alive in your eyes

Standing here by your side

Arm in arm under the sky

I know I want to hold on

The letters left on the lawn

The shadows crawling the wall

The mirror shatters and falls

I’ve been lost for so long

No more will to carry on

So dark and dead and diseased

Nothing left in the end

And to pray is to pretend

I’m tired of trying to believe

So can we learn to forgive?

I want to hold you again

Can we remember our love?

I can get so low, seems like there’s no up

And I’m all alone so take me in your arms

Knowing I’m the one

Mijn hart is weg, het reed naar de kust

Uitgezwommen in de nacht, ver voorbij de linies

Ik heb gehoord dat het nu in het zuiden woont

Van West-Centraal-Spanje, de pijn wegdrinken

Want van binnen ben ik blut, ik ben kapot, ik ben alleen

Geen hoop op verandering, geen manier om te wissen

De wereld zou beter zijn zonder mij

Dus hoe kan dit zijn dat je op de een of andere manier van me houdt?

(II.) Verneukt voorbij het punt van reparatie

Stapte uit om de sterren alleen op het gazon van de buren te zien vallen

Ik hield mijn hand omhoog, mijn hoofd naar beneden, wachtend om je oproep te horen

Ik dacht dat ik je koplampen in het donker langs ons huis zag rijden

Ik ga uit mijn hoofd

Ik geef de strijd deze keer op

Houd van me of laat los

Het maakt me niet meer uit of ik alleen sterf

De hele wereld wacht en kijkt om te zien wanneer je gaat vallen

10.000 gezichten staren, je rug staat tegen de muur

Verdomd voorbij het punt van repareren, dus vertel me wat er mis is gegaan

Ik ga uit mijn hoofd

Ik geef de strijd deze keer op

Houd van me of laat los

Het maakt me niet meer uit of ik alleen sterf

Want in de duisternis van mijn geest droomde ik van zelfmoord

Ik ga mezelf eruit trekken voordat ik sterf

Ik ga uit mijn hoofd

Ik geef de strijd deze keer op

Houd van me of laat los

Het maakt me niet meer uit of ik alleen sterf

(III.) 8 AM

Nu is het 8 uur 's ochtends

De hele nacht wakker, gewoon rondlopen

Ik verstop me hier onder het raam

Bij de gootsteen waar we de hele dag lachten

Ik wacht tot ik je zie lopen

Van de slaapkamer naar de keuken

Je haar in krullen vingeren terwijl je praat

Op de telefoon die op je sleutelbeen rust

Hier kom ik weer, het hoofd hangt laag

Je legt de telefoon neer, neemt me in je armen

En ik ben helemaal alleen met jou, mijn liefde

Heb je me horen komen?

Overlopen van de woorden die ik gisteravond zei

Terwijl ik wenste dat ik je ogen nooit zag opzwellen

Met tranen die over je dijen druipen

Ik kan het niet laten gaan, ik ben verdwaald van binnen

Ik kan zo laag worden dat het lijkt alsof er geen boven is

En ik ben helemaal alleen, dus neem me in je armen

Wetende dat ik de ware ben

(IV.) Zig Zago

Ik draai me om en zeg: "Hoe kon je nog van me houden?"

De zon schijnt, verlicht je gezicht

Je staart de ruimte in, niet wetend wat je moet zeggen

Zoeken naar de woorden om dingen recht te zetten

Dus ik zeg: «Ik ben een zigzag, zijwaarts ondersteboven, gek

Wat heeft het voor zin om te leven als we allemaal geboren zijn om te sterven?»

U zegt: "Waarom, waarom vragen waarom?"

Ik zeg: "Ik word naar de klote."

U zegt: "Waanvoorstellingen."

Op de een of andere manier wil je nog steeds je armen openen?

"Kom met mij mee."

jij zegt, we stappen naar buiten om de zon onder ogen te zien

Gisteren droomde ik dat het allemaal zou afbranden tot stof

(V.) Dageraad

Haal adem, draai je om

Zie de zon door de wolken komen

Het licht dat leeft in je ogen

Hier aan je zijde staan

Arm in arm onder de hemel

Ik weet dat ik wil volhouden

De letters achtergelaten op het gazon

De schaduwen kruipen over de muur

De spiegel breekt en valt

Ik ben al zo lang de weg kwijt

Geen wil meer om door te gaan

Zo donker en dood en ziek

Uiteindelijk niets meer over

En bidden is doen alsof

Ik ben het zat om te proberen te geloven

Dus kunnen we leren vergeven?

Ik wil je weer vasthouden

Kunnen we onze liefde herinneren?

Ik kan zo laag worden dat het lijkt alsof er geen boven is

En ik ben helemaal alleen, dus neem me in je armen

Wetende dat ik de ware ben