The Hourglass - Savatage

Standing alone by the edge of a river

He’s traded his life for a glass full of tears

The bargain was quick for one’s life is less dearer

When the sand’s running out and the ending is near

The ending is near

The ending is near

The ending is

The man climbed aboard and set sail for the ocean

He put on the mast all the canvas she’d take

Then laid himself down on the deck neath the tiller

The ship was his coffin this moment his wake

Runaway reasons

Runaway seasons

Time is a treason

That I give back to you now

The wind touched the sail and the ship

Moved the ocean

The wind from the storm set the course she would take

From a journey to nowhere towards a soul on the ocean

From the wake of Magellan to Magellan’s wake

Runaway reasons

Runaway seasons

Everything in it

Hours and minutes

You take tomorrow

Because it means nothing

To me

To me

To

In the dark he heard a whisper

Asking him to understand

In the desert look for water

On the ocean look for land

In the dark he heard a whisper

Asking him to understand

In the desert look for water

On the ocean look for land

And there in the waves

Was a man in his grave

That he saw in the night

'Tween the flashes of light

And he

Could not be there

And all he had prayed

Or had given away

He now found to be wrong

In the grip of the storm

And he

Could not be there

Could you keep our lives together

Safely back onto the shore

Could you grant this last illusion

Only this and nothing more

Could you keep our lives together

Safely back onto the shore

Could you grant this last illusion

Only this and nothing more

And all at once the heavens bled their fire

The anchor broke the chains they flew away

And suddenly the waves were reaching higher

And in the dark I thought I heard them say

Could you keep our lives together

Safely back onto the shore

Could you grant this last illusion

Only this and nothing more

But what the sailor did not know

And would never learn

Was on that beach now far away

The young child had returned

And finding the broken hourglass

He reset it upright

Then placed sand from the beach inside

And placed the lid on tight

Then examining his handiwork

He left it in the sand

And then he quickly ran back home

Thinking god would understand

Everything I ever had for one more tomorrow

Everything I ever had for just one more night

And if this is not to be I pray could I borrow

Just another final hour onto my life

Did you ever really want to

Did you ever really want to

Lord, tell me how it will be

Lord, tell me how it will be

Standing once more by a boat on a river

He pushes it off while he stays on the land

And seeing the hourglass now so much clearer

Which someone had refilled by hand

And somewhere that boat’s now adrift on the

Ocean

The mast at full sail and there’s no one on board

The hourglass no longer sits by the ocean

Only his footprints all alone on the shore

And soon they’re no more

No more

No more

Now our story’s nearly over

And we’ve reached the final scene

But we’re sure that some have wondered

What had happened in-between

From the moment when the boy was saved

And their boat had reached the shore

Well, they talked about life and death

And perhaps a little more

The boy said he’d been a stowaway

Aboard the «maersk dubai»

When the captain had him thrown to the sea

And left him there to die

At this the old sailor had stood up

His face now filled with rage

And swore that he would never rest

Until that captain had been caged

But the boy implored the sailor

That he not say a word

Because he was an illegal immigrant

And as of recently he’d heard

That going to the authorities

Could often be unwise

When one’s paper were illegal

The police just might not sympathize

So when they reached the harbor

With their journey at an end

He left the boy on another ship

Whose captain was a friend

And when he saw it pull to sea

And was once more all alone

He leaned against the tiller

And turned his ship back home

Eventually he reached that beach

He’d left the night before

Then stepped a last time from the boat

And waded to the shore

Then the old man picked the glass up

That he had left behind

And headed for the small cafe

For it was nearly time

And the ocean watched him leaving

To find his lady fair

And as he left he heard her last words

Drifting in the air

That every man

Is born you see

Beneath the sword

Damocles

For young and old

Are all alive

On that next beat

On which we ride

And that beat is such

A fragile thing

In both old men

Or youthful king

And that beat

Stands all alone you see

Between us

And black eternity

And until that time

When death won’t wait

Let each man rage

Against his fate

Alleen staan ​​aan de rand van een rivier

Hij heeft zijn leven ingeruild voor een glas vol tranen

De afspraak was snel gemaakt, want iemands leven is minder duur

Wanneer het zand opraakt en het einde nadert

Het einde is nabij

Het einde is nabij

Het einde is

De man klom aan boord en zette koers naar de oceaan

Hij zette al het canvas op de mast dat ze zou nemen

Daarna ging hij op het dek naast de helmstok liggen

Het schip was zijn kist, dit moment zijn kielzog

Weggelopen redenen

Op hol geslagen seizoenen

Tijd is een verraad

Dat ik je nu teruggeef

De wind raakte het zeil en het schip

De oceaan verplaatst

De wind van de storm zette de koers die ze zou volgen

Van een reis naar nergens naar een ziel op de oceaan

Van het kielzog van Magellan tot het kielzog van Magellan

Weggelopen redenen

Op hol geslagen seizoenen

Alles erin 

Uren en minuten

Jij neemt morgen

Omdat het niets betekent

Naar mij

Naar mij

Tot

In het donker hoorde hij een fluistering

Hem vragen om het te begrijpen

Zoek in de woestijn naar water

Zoek op de oceaan naar land

In het donker hoorde hij een fluistering

Hem vragen om het te begrijpen

Zoek in de woestijn naar water

Zoek op de oceaan naar land

En daar in de golven

Was een man in zijn graf

Die hij 's nachts zag

'Tween de lichtflitsen'

En hij

Kon er niet zijn

En alles wat hij had gebeden

Of had weggegeven

Hij heeft nu ontdekt dat hij het bij het verkeerde eind had

In de greep van de storm

En hij

Kon er niet zijn

Kun je onze levens bij elkaar houden?

Veilig terug naar de kust

Kunt u deze laatste illusie inwilligen?

Alleen dit en niets meer

Kun je onze levens bij elkaar houden?

Veilig terug naar de kust

Kunt u deze laatste illusie inwilligen?

Alleen dit en niets meer

En ineens bloedde de hemel hun vuur

Het anker brak de kettingen ze vlogen weg

En plotseling kwamen de golven hoger

En in het donker dacht ik dat ik ze hoorde zeggen:

Kun je onze levens bij elkaar houden?

Veilig terug naar de kust

Kunt u deze laatste illusie inwilligen?

Alleen dit en niets meer

Maar wat de zeeman niet wist

En zou het nooit leren

Was op dat strand nu ver weg

Het jonge kind was teruggekeerd

En de gebroken zandloper vinden

Hij zette hem rechtop

Vervolgens zand van het strand binnen geplaatst

En deed het deksel goed vast

Dan zijn handwerk onderzoeken

Hij liet het in het zand liggen

En toen rende hij snel terug naar huis

Denken dat God het zou begrijpen

Alles wat ik ooit had voor morgen nog een

Alles wat ik ooit heb gehad voor nog maar één nacht

En als dit niet zo is, bid ik of ik het kan lenen?

Nog een laatste uur in mijn leven

Heb je ooit echt willen?

Heb je ooit echt willen?

Heer, vertel me hoe het zal zijn

Heer, vertel me hoe het zal zijn

Weer bij een boot op een rivier staan

Hij duwt het af terwijl hij op het land blijft

En de zandloper nu zo veel duidelijker te zien

Die iemand met de hand had bijgevuld

En ergens is die boot nu op drift op de

Oceaan

De mast op volle zeilen en er is niemand aan boord

De zandloper staat niet langer bij de oceaan

Alleen zijn voetafdrukken helemaal alleen op de kust

En binnenkort zijn ze er niet meer

Niet meer

Niet meer

Nu is ons verhaal bijna voorbij

En we hebben de laatste scène bereikt

Maar we zijn er zeker van dat sommigen zich hebben afgevraagd

Wat was er tussendoor gebeurd?

Vanaf het moment dat de jongen werd gered

En hun boot had de kust bereikt

Nou, ze spraken over leven en dood

En misschien nog een beetje meer

De jongen zei dat hij een verstekeling was geweest

Aan boord van de «maersk dubai»

Toen de kapitein hem in zee liet werpen...

En liet hem daar achter om te sterven

Hierop was de oude zeeman opgestaan

Zijn gezicht nu gevuld met woede

En zwoer dat hij nooit zou rusten

Tot die kapitein gekooid was

Maar de jongen smeekte de zeeman

Dat hij geen woord zegt

Omdat hij een illegale immigrant was

En sinds kort had hij gehoord

Dat gaat naar de autoriteiten

Kan vaak onverstandig zijn

Toen iemands papier illegaal was

De politie kan gewoon niet sympathiseren

Dus toen ze de haven bereikten

Met hun reis ten einde

Hij liet de jongen achter op een ander schip

Wiens kapitein een vriend was?

En toen hij het naar zee zag trekken

En was weer helemaal alleen

Hij leunde tegen de helmstok

En keerde zijn schip terug naar huis

Uiteindelijk bereikte hij dat strand

Hij was de avond ervoor vertrokken

Daarna nog een laatste keer van de boot gestapt

En waadde naar de kust

Toen pakte de oude man het glas op

Die hij had achtergelaten

En op weg naar het kleine café

Want het was bijna tijd

En de oceaan zag hem vertrekken

Om zijn dame eerlijk te vinden

En toen hij wegging hoorde hij haar laatste woorden

Drijvend in de lucht

dat elke man

Is geboren zie je

Onder het zwaard

Damocles

Voor jong en oud

Zijn ze allemaal in leven

Op die volgende beat

Waarop we rijden

En die beat is zo

Een kwetsbaar ding

Bij beide oude mannen

Of jeugdige koning

En dat ritme

Staat helemaal alleen zie je

Tussen ons

En zwarte eeuwigheid

En tot die tijd

Wanneer de dood niet wacht

Laat elke man woeden

Tegen zijn lot