Miles Away - Savatage

And a cool, cool rain comes down

On a world burned by the sun

And the moon arises like a child

And the moment is undone

And the stars never say what they see

As the moon flirts with shadows it makes

Through the fallen trees

Some would wait for the morning light

But I fall asleep 'til I’m safe

In the arms of night

Let the darkness roll in

Let it wipe the light away

In the distance

Always calling

Morpheus

He beckons play

Still the morning is pre-ordained

But I believe light is the source of all of our pain

It reveals our smallest sins

But dark covers all and will always take you

Armed and gunning

I’ve been running

Always just before the day

In the distance

Day is dawning

But I’m already miles away

In the night there’s wonder

Always there for you to see

In the light of morning

Visions fade

And dreams can flee

With the darkness the night forgives

Covers our scars and lets

The lost souls live

And the morning’s a distant fear

But if we move fast they’ll never find us

Armed and gunning

I’ve been running

Through a world that’s in decay

Let them thunder stare and wonder

Cause I’m already miles away

And the rain comes down

En er komt een koele, koele regen naar beneden

Op een wereld verbrand door de zon

En de maan komt op als een kind

En het moment is ongedaan gemaakt

En de sterren zeggen nooit wat ze zien

Terwijl de maan flirt met schaduwen, maakt het

Door de omgevallen bomen

Sommigen zouden wachten op het ochtendlicht

Maar ik val in slaap tot ik veilig ben

In de armen van de nacht

Laat de duisternis binnen rollen

Laat het het licht wegvegen

In de verte

Altijd bellen

Morpheus

Hij wenkt spelen

Toch is de ochtend vooraf bepaald

Maar ik geloof dat licht de bron is van al onze pijn

Het onthult onze kleinste zonden

Maar donker dekt alles en zal je altijd meenemen

Gewapend en schietend

Ik heb gerend

Altijd net voor de dag

In de verte

De dag breekt aan

Maar ik ben al mijlen ver weg

In de nacht is er wonder

Altijd voor u klaar om te zien

In het licht van de ochtend

Visioenen vervagen

En dromen kunnen vluchten

Met de duisternis vergeeft de nacht

Bedekt onze littekens en laat

De verloren zielen leven

En de ochtend is een verre angst

Maar als we snel handelen, zullen ze ons nooit vinden

Gewapend en schietend

Ik heb gerend

Door een wereld die in verval is

Laat ze de donder staren en verwonderen

Want ik ben al mijlen ver weg

En de regen komt naar beneden