Obire Pestis - Sargeist

This morbid night melancholy

Moon of funeral broods

Mist rising from the swamps

Where superstitions are alive

Frogs and crickets please me

Though not long will my ears hear

Not long will I howl at the moon

The end already creeps on my tongue

Between old suffering trees

I still see that which reminded me

Of a time sorrow had reigned

With hope crushed underneath

A regent to the throne of black memory

Lost, forgotten and waiting for Hell

Asking why I left at all

Where are my weapons and dreams

There is no death to save me

I have never lived

Obire Pestis

Morbid night melancholy

Deze morbide nacht melancholie

Maan van rouwbroeders

Mist die opstijgt uit de moerassen

Waar bijgeloof leeft

Kikkers en krekels, alsjeblieft

Hoewel niet lang zullen mijn oren horen

Niet lang zal ik huilen naar de maan

Het einde kruipt al op mijn tong

Tussen oude lijdende bomen

Ik zie nog steeds wat me eraan herinnerde

Ooit had er verdriet geregeerd

Met hoop eronder verpletterd

Een regent op de troon van de zwarte herinnering

Verloren, vergeten en wachten op de hel

Vragen waarom ik überhaupt ben weggegaan

Waar zijn mijn wapens en dromen

Er is geen dood om mij te redden

Ik heb nooit geleefd

Obire Pestis

Morbide nacht melancholie