Almas Sin Descanso - Saratoga

Letra de ''Almas sin descanso''

Siente al respirar

Se llenan mis recuerdos

De una oscuridad

Heridas tan profundas…

Te busque, a través de mares

Y lamentos, en soledad

Soñando encontrarte

Para ver si alguna vez tuviste

Un alma que pueda amar

Vida en lugar de mal

Mírame, reconoces aquel niño

Al que una vez robaste su inocencia

Para convertir sus días en oscuras noches sin final

Frías como el hielo

Que ahora llena todos mis sentidos

Con amarga confusión

Herido por tanto rencor

Creo que el remordimiento

Raíces que supiste atar

Camino solo en este infierno

Ayúdame a olvidar, tan solo a perdonar

Iras al mar, de tormentos a mis pensamientos

No podré soportar otra tortura más

Líbrame, de los gritos de las almas sin descanso

Dime si alguna vez tuviste

Un alma que pueda amar

Vida en lugar de mal

Creo que el remordimiento

Raíces que supiste atar

Camino solo en este infierno

Ayúdame a olvidar, tan solo a perdonar

Iras al mar, de tormentos a mis pensamientos

No podré soportar otra tortura más

Líbrame, de los gritos de las almas sin descanso

Restless Souls songteksten

voel wanneer je ademt

mijn herinneringen zijn gevuld

van een duisternis

Wonden zo diep...

Ik heb naar je gezocht, over zeeën

En klaagt, in eenzaamheid

dromen om je te ontmoeten

Om te zien of je ooit hebt gehad

Een ziel die kan liefhebben

leven in plaats van kwaad

Kijk naar mij, herken je dat kind?

Degene die je ooit zijn onschuld stal

Om van je dagen eindeloze donkere nachten te maken

koud als ijs

Dat vult nu al mijn zintuigen

in bittere verwarring

Gekwetst door zoveel rancune

Ik denk dat het berouw

Wortels waarvan je wist hoe je ze moest knopen

Ik loop alleen in deze hel

Help me om te vergeten, gewoon om te vergeven

Je gaat naar de zee, van kwellingen naar mijn gedachten

Ik kan niet nog een marteling aan

Verlos mij, van de kreten van zielen zonder rust

Vertel me of je ooit hebt gehad

Een ziel die kan liefhebben

leven in plaats van kwaad

Ik denk dat het berouw

Wortels waarvan je wist hoe je ze moest knopen

Ik loop alleen in deze hel

Help me om te vergeten, gewoon om te vergeven

Je gaat naar de zee, van kwellingen naar mijn gedachten

Ik kan niet nog een marteling aan

Verlos mij, van de kreten van zielen zonder rust