Eliot - Sarah Slean

Awnings and ice and dirty green

Newspapers, shovels, sand on the breeze

I think of Eliot when I smell the street

And it’s sometimes wise

Just to shut your eyes

Workers and lovers make their living space neat

Bent out of shape over what to eat

I dream of Eliot but I am discreet

'Cause it’s sometimes wise

Just to shut your eyes

How sure, how right

Can anyone be on sight?

I said I had hope

I lied

Oh, the city in the winter, the sewage the steam

You fill buildings with people and they rip at the seams

And somebody’s suffering infected my dreams and

Don’t they, don’t they know?

It’s just my old soul

How sure, how right

Can anyone be on sight?

I said I had hope

I lied

So calm so wise

Give him the Nobel Prize

He said he had hope

He lied

O. oooo.

wuho ho ho

Luifels en ijs en vuil groen

Kranten, schoppen, zand op de wind

Ik denk aan Eliot als ik de straat ruik

En soms is het verstandig

Gewoon om je ogen te sluiten

Werknemers en geliefden maken hun leefruimte netjes

Uit vorm gebogen over wat te eten

Ik droom van Eliot, maar ik ben discreet

Omdat het soms verstandig is

Gewoon om je ogen te sluiten

Hoe zeker, hoe juist

Kan er iemand te zien zijn?

Ik zei dat ik hoop had

Ik loog

Oh, de stad in de winter, het riool de stoom

Je vult gebouwen met mensen en ze scheuren uit hun voegen

En iemands lijden heeft mijn dromen besmet en

Weten ze het niet, weten ze het niet?

Het is gewoon mijn oude ziel

Hoe zeker, hoe juist

Kan er iemand te zien zijn?

Ik zei dat ik hoop had

Ik loog

Zo kalm zo verstandig

Geef hem de Nobelprijs

Hij zei dat hij hoop had

Hij loog

O. ooo.

wie ho ho