Sarah - Sarah Slean

Sarah, gone are the days of the lonesome dove

So solitary, you are tangled in love now

With layers so deep and a reach so wide

You can’t escape it and so

Goodbye, yeah it hurts like hell

But you could not love him

And not lie to yourself, Sarah

Sarah, falling apart at the seams this time

You lost your bearings so

Put roots in the earth now and close up the windows

The rain has come and tears will follow

And so bear down to the winter cold

Come this summer this phoenix will unfold

Just wait and see

This is not the end

You will be loved again

Sarah, be not afraid of the wounded one

Who comes with poems and

To drink from the fountain

Of the little you know about love and god

And letting go but oh

He’s been to the shadowlands

Still you want to love him

Want to hold those hands and hear him say

«Sarah…»

This is not the end

You will be loved again

This is not the end

You will be loved again

Sarah, de dagen van de eenzame duif zijn voorbij

Zo eenzaam, je bent nu verstrikt in de liefde

Met zo diepe lagen en een zo groot bereik

Je kunt er niet aan ontsnappen en dus

Tot ziens, ja, het doet pijn als een hel

Maar je kon niet van hem houden

En lieg niet tegen jezelf, Sarah

Sarah, valt deze keer uit zijn voegen

Je bent de weg kwijt dus

Wortel nu in de aarde en sluit de ramen

De regen is gekomen en de tranen zullen volgen

En dus de winterkou doorstaan

Kom deze zomer, deze feniks zal zich ontvouwen

Gewoon afwachten

Dit is niet het einde

Er wordt weer van je gehouden

Sarah, wees niet bang voor de gewonde

Wie komt er met gedichten en

Om te drinken uit de fontein

Van het weinige dat je weet over liefde en god

En loslaten, maar oh

Hij is in de schaduwlanden geweest

Toch wil je van hem houden

Wil je die handen vasthouden en hem horen zeggen?

«Sarah…»

Dit is niet het einde

Er wordt weer van je gehouden

Dit is niet het einde

Er wordt weer van je gehouden