The Corruption of Mercy - Sarah Jezebel Deva

She learned to run, before she could walk

A 1000 and l eyes waiting for her to fall

No teacher to teach her right from wrong

Only media icons to sculpt her lonely, lonely song

No life to envy

Corrupt and unworthy

Mercy sits, wondering why she’s here

Left to her own devices

A collection of cells

Made up by two hollow shells

Backs they turn the moment she’ll yearn, yearn

No life to envy

Corrupt and unworthy

Take me away

So life can’t find me

She follows a blackened path

A path walked by many a child

No holding hands, no wiping tears

But Mercy knows, she knows where this will lead

No one can touch me

No one can hurt me

No one can touch me there

If I don’t run from here my head with explode

I’m not your piece of flesh so you can unload

If I don’t break this silence no one can help me

If I speak now with any one believe me?

Black out, blank it out, close my eyes, filthy memory

Stale breath, rough hands, closed eyes

Its torn from me, my dignity

Ze leerde rennen, voordat ze kon lopen

A 1000 en ik wachten tot ze valt

Geen leraar om haar goed van kwaad te leren

Alleen media-iconen om haar eenzame, eenzame lied te beeldhouwen

Geen leven om jaloers op te zijn

Corrupt en onwaardig

Mercy zit en vraagt ​​zich af waarom ze hier is

Aan haar lot overgelaten

Een verzameling cellen

Gemaakt door twee holle schelpen

Ze keren zich terug op het moment dat ze zal verlangen, verlangen

Geen leven om jaloers op te zijn

Corrupt en onwaardig

Breng me weg

Dus het leven kan me niet vinden

Ze volgt een zwart pad

Een pad bewandeld door menig kind

Geen handjes vasthouden, geen tranen afvegen

Maar Mercy weet het, ze weet waar dit toe zal leiden

Niemand kan me aanraken

Niemand kan me pijn doen

Niemand kan me daar aanraken

Als ik niet van hier wegloop, ontploft mijn hoofd

Ik ben niet je stukje vlees, dus je kunt uitladen

Als ik deze stilte niet verbreek, kan niemand me helpen

Als ik nu met iemand spreek, geloof me dan?

Black-out, maak het uit, sluit mijn ogen, smerige herinnering

Vermoeide adem, ruwe handen, gesloten ogen

Het is van me afgescheurd, mijn waardigheid