Холода - Sanji, Джиос

Припев:

Когда-нибудь настанут холода,

И ты опять уедешь и тогда,

Тебе во след рукой и камнем вниз;

И сны сбылись и косы расплылись.

Я хотел всего лишь твоей близости,

Но, *ука, взял и влюбился.

Что тут поделаешь, малыш, если ты — кайф!

Тебя в вены втыкал, ты вытекала слезами.

Злился, когда в тебе переставал находить ту самую,

Чьё сердце лишь мною занято.

С кем разговоры до утра, и ссоры без утрат друг друга.

Прости, что звонил в говнище я залитый.

Я немного замерзаю, тут, без тебя.

Мы оба знаем номера, но набирать боимся.

Но ведь, когда-нибудь, я забуду твои глаза;

И не будет мазы в твоей жизни появиться снова.

Но лишь тобой сердечко арестовано,

Я не хочу *лядей с тебя срисовывать.

И так отстойно, когда душа стонет.

И для тебя — я в списке «недостойных».

Припев:

Когда-нибудь настанут холода,

И ты опять уедешь и тогда,

Тебе во след рукой и камнем вниз;

И сны сбылись и косы расплылись.

Ты вырывала сердце с корнем.

Братик мой видел, как я загибался от боли.

Но мы чаще не помним.

Я за*бался писать про то, как все *уево.

Не хочу находиться в этом холодном доме!

Хочу то лето, твои 14 лет,

Когда не шла речь о цене.

Все велись, а ты — нет!

Давай с тобой немного запахнем весной.

Сделаем памяти больно, чтоб давило висок.

Бью по груди, кричу сердцу: «Не стой!»

Но не чувствую крови.

Нету тепла, будто высосан весь сок.

Из меня любовь, *ука, которой изменял.

Давай-ка, поговорим?

Не звука!

Заткнись и дослушай!

Или нах** треп за жизнь!

Давай, ложись на кровать.

Сверху я!

В поцелуях искусаем друг друга, в обьятиях задушим.

Но за душой — ни грамма тепла, больше насрано.

Ты актриса!

Хороша игра, но что же тебе даст она?

Я всё еще помню тебя под невесомостью

Ты так нежно обняв.

Глаза мне кричат: «Не уходи!

Никогда!

Никогда!»

Не дай себя отпустить!

Припев:

Когда-нибудь настанут холода,

И ты опять уедешь и тогда,

Тебе во след рукой и камнем вниз;

И сны сбылись и косы расплылись.

Когда-нибудь настанут холода,

И ты опять уедешь и тогда,

Тебе во след рукой и камнем вниз;

И сны сбылись и косы расплылись.

Refrein:

Op een dag zal de kou komen

En je gaat weer weg en dan,

Volg je met je hand en steen naar beneden;

En de dromen kwamen uit en de vlechten vervaagden.

Ik wilde alleen je nabijheid,

Maar wauw, ik nam het en werd verliefd.

Wat kun je doen, schat, als je high bent!

Ik stak je in de aderen, je stroomde eruit in tranen.

Ik werd boos toen ik die ene in jou niet meer vond,

Wiens hart alleen door mij wordt bezet.

Met wie te praten tot de ochtend, en ruzies zonder elkaar te verliezen.

Vergeef me dat ik de shithole noem, ik ben overstroomd.

Ik bevries een beetje, hier, zonder jou.

We kennen allebei de nummers, maar we zijn bang om te bellen.

Maar op een dag zal ik je ogen vergeten;

En er zal geen maza in je leven zijn om weer te verschijnen.

Maar alleen jij hebt het hart gearresteerd,

Ik wil geen mensen van je kopiëren.

En het zuigt als de ziel kreunt.

En voor jou - ik sta op de lijst van "onwaardig".

Refrein:

Op een dag zal de kou komen

En je gaat weer weg en dan,

Volg je met je hand en steen naar beneden;

En de dromen kwamen uit en de vlechten vervaagden.

Je hebt je hart ontworteld.

Mijn broer zag hoe ik dubbelde van de pijn.

Maar vaker wel dan niet herinneren we het ons niet.

Ik *moet* schrijven over hoe *vevo* alles is.

Ik wil niet in dit koude huis zijn!

Ik wil dat die zomer, je 14 jaar oud,

Terwijl het niet om de prijs ging.

Iedereen deed het, maar jij niet!

Laten we samen met jou een beetje ruiken in het voorjaar.

Laten we de herinnering pijn doen, zodat de tempel drukt.

Ik sla op mijn borst, ik schreeuw naar mijn hart: "Niet stoppen!"

Maar ik voel geen bloed.

Er is geen warmte, alsof al het sap eruit is gezogen.

Van mij is liefde, * de geest die ik heb bedrogen.

Kom op, laten we praten?

Geen geluid!

Hou je mond en luister!

Of fuck ** chatter voor het leven!

Kom op, ga op het bed liggen.

Ik bovenop!

We bijten elkaar in kussen, wurgen elkaar in knuffels.

Maar achter de ziel - geen gram warmte, meer shit.

Je bent een actrice!

Het is een goed spel, maar wat levert het je op?

Ik herinner me je nog steeds onder gewichtloosheid

Je omhelsde me zo teder.

Mijn ogen schreeuwen: “Niet gaan!

Nooit!

Nooit!"

Laat je niet gaan!

Refrein:

Op een dag zal de kou komen

En je gaat weer weg en dan,

Volg je met je hand en steen naar beneden;

En de dromen kwamen uit en de vlechten vervaagden.

Op een dag zal de kou komen

En je gaat weer weg en dan,

Volg je met je hand en steen naar beneden;

En de dromen kwamen uit en de vlechten vervaagden.