Bruton Town - Sandy Denny

In Bruton Town there lived a noble man

He had two sons and a daughter fair

By night and day they were contriving

For to fill their sister’s heart with care

One night one night our restless young girl

One brother rose up from his bed

He heard the servant court their sister

Oh he heard they had a mind to wed

Oh when he rose the very next morning

Went searching for the servant-man

And when he found him this young man he murdered

Oh left him lying in the briars around

Oh she went to bed a-crying and lamenting

And thinking of her own true love

And as she slept she dreamt that she saw him

A-lying in the countryside all covered with gore and blood

Oh brothers, brothers why do you whisper

And what’s become of this servant man?

Oh we lost him when we were a-contending

We lost him were he won’t ever be found

Oh she early rose the very next morning

And searched the countryside around

And there she saw her own dear jewel

A-lying in the briars where he’d been found

Three days and nights she’d lie by him

She thought her heart it would break with woe

When a cruel hunger came upon her

And in despair to her home she did go

Oh sister, sister why do you whisper

And won’t you tell us where you’ve been

Stand off, stand off you bloody butchers

My love and I you have all slain

In Bruton Town woonde een nobele man

Hij had twee zonen en een kermisdochter

Dag en nacht waren ze aan het verzinnen

Om het hart van hun zus met zorg te vullen

Op een nacht op een nacht ons rusteloze jonge meisje

Een broer stond op uit zijn bed

Hij hoorde de dienaar hun zus het hof maken

Oh hij hoorde dat ze wilden trouwen

Oh toen hij de volgende ochtend opstond

Ging op zoek naar de knecht-man

En toen hij deze jonge man vond, vermoordde hij...

Oh liet hem in de doornstruiken liggen

Oh ze ging huilend en jammerend naar bed

En denkend aan haar eigen ware liefde

En terwijl ze sliep, droomde ze dat ze hem zag

A-liggend op het platteland, helemaal bedekt met bloed en bloed

Oh broeders, broeders waarom fluisteren jullie?

En wat is er van deze dienaar geworden?

Oh we zijn hem kwijt toen we ruzie hadden

We zijn hem kwijt waar hij nooit zal worden gevonden

Oh ze stond de volgende ochtend vroeg op

En zocht het platteland rond

En daar zag ze haar eigen lieve juweel

A-liggend in de doornstruiken waar hij was gevonden

Drie dagen en nachten zou ze bij hem liggen

Ze dacht dat haar hart zou breken met wee

Toen een wrede honger over haar kwam

En in wanhoop naar haar huis ging ze

Oh zus, zus waarom fluister je?

En wil je ons niet vertellen waar je bent geweest?

Sta op, blijf af, verdomde slagers

Mijn liefde en ik jullie hebben allemaal gedood