Des plumes et des ombres - Salomé Leclerc

Il y avait dans tes yeux un nuage

Qui couvrait le printemps heureux

Les souvenirs seront restés sauvages

La mémoire est longue

J’aurais pu t’aimer toujours

Il y avait dans ton ciel une cage

Qui gardait l’oiseau malheureux

Un été j’ai trouvé sur la plage

Des plumes et des ombres

Je t’aurais aimé tous les jours

Je t’aurais donné tant d’amour

Je t’aurais aimé tous les jours

Je t’aurais donné tant d’amour

Er was een wolk in je ogen

Wie heeft de vrolijke lente gedekt?

Herinneringen worden wild gelaten

Het geheugen is lang

Ik had voor altijd van je kunnen houden

Er was een kooi in je lucht

Wie hield de ongelukkige vogel?

Op een zomer vond ik op het strand

veren en schaduwen

Ik zou elke dag van je hebben gehouden

Ik zou je zoveel liefde hebben gegeven

Ik zou elke dag van je hebben gehouden

Ik zou je zoveel liefde hebben gegeven