Prison de vers - Salif

Encore un énième seize, enfin disons un freestyle

Avant d'écrire, je fais le vide dans ma prison de cristal

Voici une confidence, un truc juste entre toi et moi

Chaque jour les murs se rapprochent, je crois que je me sens à l'étroit

Si le savoir est une arme, j’aimerais tant nous voir armer

Je me demande de quoi je ne vais encore pas pouvoir parler

Y a tellement de choses à dire, je sais l’univers est si vaste

Nos idées sont en carton, tandis que la vie est plexiglas

C’est l’auto-mutilation, on est là à briser nos propres rêves

À devenir exactement ce que prédisaient nos profs, mec

Thermomètre avéré, les regards trompent rarement

Même sans être incarcérés, on le reste mentalement

Condamnés à suivre des routes structurées, bien déterminées

On purge des peines à durée indéterminée

Les plus forts s’en accommodent et les plus faibles deviennent fous

On est même plus des êtres humains seulement des numéros d'écrou

Je suis prisonnier et mon cœur est imprégné de haine

Dans ma prison de vers, ma prison de vers

J’ai tant prié et la solitude a pris les rênes

De ma prison de vers, ma prison de vers

Oui messieurs la peine est longue

Après avoir compté les jours, j’ai compté les heures et même les secondes

C’est ainsi, j’ai récolté ce que j’ai semé, c’est de pire en pire

Je suis menotté à mon honneur, enchaîné à des aprioris

Sur la tempe, j’ai la froideur du barillet d’un gun russe

Même jugé, je comparaitrais libre parce que Dieu est seul juge

Je crois que je comptais m’en sortir en me tenant à carreaux au moins 10 piges

Chacun de mes coups posés sur mes putains de barreaux invisibles

Ma prison de vers est pleine de buée

La température monte, personne ne m’entendra de là où je suis, ce n’est pas la

peine de hurler

Le rap était une passion et j’en ai fait un métier

Pour m'éloigner de la traîtrise, j’ai cantiné de l’honnêteté

Je pensais tout maîtriser, me suis fait avoir, c’est dommage

Je me confie à la rage alors le parloir est sauvage

K.O, le temps d’un round, je mens pas

Je suis prisonnier là où je suis, l’underground n’envoie pas de mandat

Je suis prisonnier et mon cœur est imprégné de haine

Dans ma prison de vers, ma prison de vers

J’ai tant prié et la solitude a pris les rênes

De ma prison de vers, ma prison de vers

Nog eens zestien, nou ja, laten we zeggen een freestyle

Voordat ik ga schrijven, maak ik mijn kristallen gevangenis leeg

Hier is een geheim, iets tussen jou en mij

Elke dag komen de muren dichterbij, ik denk dat ik me krap voel

Als kennis een wapen is, zou ik ons ​​zo graag gewapend zien

Ik vraag me af waar ik niet meer over kan praten

Er is zoveel te zeggen, ik weet dat het universum zo groot is

Onze ideeën zijn van karton, terwijl het leven plexiglas is

Het is zelfbeschadiging, we zijn hier onze eigen dromen aan het stukslaan

Precies worden wat onze leraren voorspelden, man

Bewezen thermometer, schijn bedriegt zelden

Zelfs zonder opgesloten te zitten, blijven we mentaal zo

Veroordeeld om gestructureerde, goed gedefinieerde routes te volgen

Onbepaalde zinnen dienen

De sterken wennen eraan en de zwakken worden gek

We zijn niet eens meer mensen, alleen gekke cijfers

Ik ben een gevangene en mijn hart is doordrenkt van haat

In mijn wormengevangenis, mijn wormengevangenis

Ik bad zo veel en eenzaamheid nam het over

Vanuit mijn wormengevangenis, mijn wormengevangenis

Ja heren, de zin is lang

Na het tellen van de dagen, telde ik de uren en zelfs de seconden

Dit is hoe ik oogstte wat ik zaaide, het wordt steeds erger

Ik ben geboeid tot mijn eer, geketend aan vooroordelen

Op mijn slaap heb ik de kou van de loop van een Russisch geweer

Zelfs geoordeeld, zou ik vrij lijken omdat God de enige rechter is

Ik denk dat ik van plan was om weg te komen met het plakken van minstens 10 jaar oud

Al mijn slagen kwamen terecht op mijn verdomde onzichtbare tralies

Mijn wormengevangenis is vol mist

De temperatuur stijgt, niemand zal me horen van waar ik ben, het is niet de

het schreeuwen waard

Rap was een passie en ik heb er mijn werk van gemaakt

Om weg te komen van verraad, ik kantine eerlijkheid

Dacht dat ik het allemaal doorhad, werd genaaid, jammer

Ik vertrouw woede toe, dus de salon is wild

K.O, tijd voor een rondje, ik lieg niet

Ik ben een gevangene waar ik ben, de ondergrondse stuur geen bevel

Ik ben een gevangene en mijn hart is doordrenkt van haat

In mijn wormengevangenis, mijn wormengevangenis

Ik bad zo veel en eenzaamheid nam het over

Vanuit mijn wormengevangenis, mijn wormengevangenis