Моро - Sagath, Fatal-M

Я, Сэр, нашел саму сущность дьявола

Что вы имеете ввиду?

Я видел дьявола, в своем микроскопе

Я его посадил на цепь

И, говоря метафорично, я разрезал его на части

Дьявол, Мистер Даглас, которого я нашел

Есть не более чем хитрый набор генов

Я могу вас заверить, что Люцифер, сын нечистой силы

Более не существует

Мерцают в полумраке лаборантские

Окровавленные скальпели и склянки

Человек играет Бога — это вряд ли

Для Доктора Моро ради наград и эпитафий

Изгнанный вон за эксперимент страшный

По скрещиванию человека и лесной твари

На остров как ум его мрачный

На картах не обозначенный

Хруст сухожилий снова поднимает крик

Распугивая птиц, что творит этот старик?

Демон и гений в одном кукловоде да

Имя наука, да, имя наркотик

Особи, особи страх

В особях, кто они, где им понять?

Это собственный ад, скажи, доктор, кто я?

Зверь или разум, то, что ты создал?

Человек зверь — недочеловек, сущность здесь

Человек просто — деликатес, ужин

Не доверяй рассудку заходя в эти.

Джунгли, но

Слушай отца, я — есть твой Сущий (сущий)

Разбегается рассвет и тонет в сиплых стонах

Полу-людям не до сна лишь по крупицам

Собирают что внутри от людей,

Но так манит их зверь чужой жизни напиться

Сгинул в агонии старый смотритель

Под чавканье плоти и крови узрев

Что создано дланью безумного Бога

Что за опасность над ним же теперь

Чьи это жилы стекают с клыков

И совсем уже не человеческий взгляд

Готовый кромсать на пути всех подряд

Всех подряд!

Mortem effugere nemo potest

Не сокрушайся, Моро, что не дожил

До нового рассвета в своей лоджии

Оставив лоскуты одежды и кровавой кожи

Mortem effugere nemo potest

Разбрелись создания, занимая остров

В утренний туман уходит особь

На четырёх лапах как и должен.

(должен!)

Mortem effugere nemo potest

Не сокрушайся, Моро, что не дожил

До нового рассвета в своей лоджии

Оставив лоскуты одежды и кровавой кожи

Mortem effugere nemo potest

Разбрелись создания, занимая остров

В утренний туман уходит особь

На четырёх лапах как и должен.

(должен!)

Никаких больше ученых

Никаких больше лабораторий и экспериментов

Я думал, что ты сможешь это понять

Мы должны быть теми, кто мы есть,

А не теми, в кого отец хотел нас превратить

Ходить на двух ногах — очень трудно

Возможно, на четырех лапах — легче

Ik, meneer, vond de essentie van de duivel

Wat heb je in gedachten?

Ik zag de duivel in mijn microscoop

Ik heb hem aan een ketting gezet

En, figuurlijk gesproken, ik sneed het in stukjes

Duivel, meneer Douglas heb ik gevonden

Er is niets meer dan een lastige set genen

Ik kan je verzekeren dat Lucifer, de zoon van boze geesten...

Bestaat niet meer

Laboratoriumassistenten flikkeren in de schemering

Bebloede scalpels en flesjes

Een man speelt God - dit is nauwelijks

Voor Doctor Moreau voor onderscheidingen en grafschriften

Verbannen voor een verschrikkelijk experiment

Door een man en een boswezen te kruisen

Op het eiland terwijl zijn geest somber is

Niet aangegeven op kaarten

Het knarsen van de pezen roept de kreet weer op

De vogels bang maken, wat doet deze oude man?

Demon en genie in één poppenspeler ja

De naam is wetenschap, ja, de naam is drug

Individuen, individuen zijn bang

In individuen, wie zijn ze, waar kunnen ze begrijpen?

Het is een hel, vertel me dokter, wie ben ik?

Beest of geest, wat heb je gemaakt?

De mens is een beest - onmenselijk, de essentie is hier

Een man is maar een delicatesse, diner

Vertrouw niet op je verstand bij het invoeren van deze.

Jungle maar

Luister naar je vader, ik ben je Bestaande (Bestaande)

Dawn verstrooit en verdrinkt in hees gekreun

Halfmensen zijn niet in staat om beetje bij beetje te slapen

Ze verzamelen wat erin zit van mensen,

Maar dit is hoe het beest van het leven van iemand anders hen wenkt om dronken te worden

De oude conciërge kwam om in doodsangst

Onder het toejuichen van vlees en bloed, gezien hebbend

Wat is gemaakt door de hand van een gekke God

Wat voor gevaar is er nu over hem?

Wiens aderen stromen uit hoektanden?

En niet langer een menselijke look

Klaar om te versnipperen in de weg van iedereen

Iedereen op een rij!

Mortem effugere nemo potest

Treur niet, Moreau, dat je niet hebt geleefd

Tot de nieuwe dageraad in je loggia

Laat kledingstukken en een bloederige huid achter

Mortem effugere nemo potest

Wezens verspreid, bezetten het eiland

Een individu vertrekt in de ochtendmist

Op vier poten, zoals het hoort.

(zou moeten!)

Mortem effugere nemo potest

Treur niet, Moreau, dat je niet hebt geleefd

Tot de nieuwe dageraad in je loggia

Laat kledingstukken en een bloederige huid achter

Mortem effugere nemo potest

Wezens verspreid, bezetten het eiland

Een individu vertrekt in de ochtendmist

Op vier poten, zoals het hoort.

(zou moeten!)

Geen wetenschappers meer

Geen laboratoria en experimenten meer

Ik dacht dat je het kon begrijpen

We moeten zijn wie we zijn

En niet degenen in wie de vader ons wilde veranderen

Op twee benen lopen is erg moeilijk

Misschien op vier poten - het is makkelijker