Я жду - Ружена Сикора

Когда осеннею порой

В садах созреет виноград,

Я вспоминаю, милый мой,

Твои слова и нежный взгляд.

Я вспоминаю, как лилось

Весны сияние вокруг.

Давно мы много новых лоз

С тобою высадили, друг.

Когда же первая лоза

Оделась бархатом листвы,

Ты, заглянув в мои глаза,

Сказал впервые о любви.

Ты мне сказал, что будешь рад,

Что будешь счастлив без конца,

Едва созреет виногад,

Соединить навек сердца.

Я много отдала труду

Забот, внимания и сил,

Чтоб каждый кустик в том саду

Плоды большие приносил.

Давно уж собран виноград,

Вокруг овеяно зимой…

Но где слова твои и взгляд?

Где ты, отрада из отрад?

Я жду тебя, любимый мой…

Wanneer in de herfst

De druiven rijpen in de boomgaarden,

Ik herinner me, mijn liefste,

Je woorden en vriendelijke blik.

Ik weet nog hoe het regende

Overal stralend lente.

We hebben al heel lang veel nieuwe wijnstokken

Ze landden met jou, vriend.

Wanneer is de eerste wijnstok?

Gekleed in fluwelen bladeren

Jij, die in mijn ogen kijkt,

Hij sprak voor het eerst over liefde.

Je vertelde me dat je blij zou zijn

Dat je voor altijd gelukkig zult zijn

Zodra de druiven rijp zijn

Verbind voor altijd harten.

Ik heb veel aan het werk gegeven

Zorg, aandacht en kracht,

Zodat elke struik in die tuin

Het bracht geweldige vruchten.

De druiven zijn al lang geoogst,

Rond aangewaaid in de winter ...

Maar waar zijn je woorden en kijk?

Waar ben je, vreugde van vreugden?

Ik wacht op je, mijn liefste...