Время, как снег - Русский Размер

На щеке застынет слеза,

Отразятся в окнах глаза.

Ты обнимешь, скажешь:-«Люблю!».

А в ответ:-«Не жди, позвоню».

У него семья и дела,

Хлопнет дверь, растают слова

Ну зачем, скажи эта ложь?

Если хочешь, лучше найдeшь.

Но она, опять у окна,

Ждeт звонка, а завтра весна.

Как всегда, одна ты грустишь,

Он придeт и снова простишь.

Время как снег, пролетело и нет,

Но ты веришь в любовь и ты мчишься на свет.

И пускай говорят: скоро будешь одна.

С добрым утром, любовь!

С добрым утром, весна!

Но откуда взялся он вдруг,

Этот вечно замкнутый круг,

У подруг давно уж семья,

А ты ждeшь весь вечер звонка.

Een traan zal bevriezen op de wang,

Ogen worden weerspiegeld in de ramen.

Je zult knuffelen, zeggen: - "Ik hou van je!".

En als reactie: - "Wacht niet, ik bel wel."

Hij heeft een gezin en zaken,

De deur zal dichtslaan, de woorden zullen smelten

Nou, waarom, vertel me deze leugen?

Als je wilt, kun je beter vinden.

Maar zij, weer bij het raam,

Wachten op een telefoontje, en morgen is het lente.

Zoals altijd ben jij alleen verdrietig,

Hij zal komen en opnieuw vergeven.

De tijd vloog als sneeuw voorbij en nee,

Maar je gelooft in liefde en je haast je de wereld in.

En laat ze zeggen: straks ben je alleen.

Goedemorgen lieverd!

Goedemorgen lente!

Maar waar kwam hij ineens vandaan,

Deze altijd vicieuze cirkel

Vrienden hebben al heel lang een gezin,

En je wacht de hele avond op een telefoontje.