Harvest - Russ Taff

It’s getting colder, I felt the change today

And very soon, the summer birds will fly away

Folks say that summer, it felt so short this year

They all seemed unaware, that Autumn was so near

I feel a sadness, I have no peace of mind

Unwelcome thoughts deny, looking back I find

Memories now, are awakened, voices sounding near

Calling unto me, a message I must hear

This summer forever is past

With Autumn and harvest here,

The seed that was sown in the ground

It grew and now ripe appears,

The fields standing white, I can see

Think, how many souls there must be

It’s time now to gather in

I saw an old man, heard him say to me

He said «young friend, I’m older now

(as) everyone can see

Now weak and feeble, my hair is turning gray

Life quickly passed me by, the years just slipped away

Yet I was young once, so full of energy

I gave no thought or heed, what growing old would be

I felt a calling, never did respond

Now i wish I could, if life could be prolonged»

This summer forever is past,

with autumn and harvest here,

The seed that was sown in the ground,

and now ripe appear

The fields standing white I can see

Think, how many souls there must be

Too weak to gather in

The world is waiting, waiting now for me

So many questions asked, will never answered be

So many searching, don’t know what or why

(They) only sense the thing, their heart could satisfy

I know the answer, to what they’re asking me

I too was searching, and now the light can see

It is a duty, given onto me

To warn them not to wait, that they could be too late

When harvest forever is past

The winter is all that’s here

The life that was given to me, has faded and disappeared

No longer the fields I can see

The souls they now vanish from me

It’s too late to gather in

Het wordt kouder, ik voelde de verandering vandaag

En al snel vliegen de zomervogels weg

Mensen zeggen dat het deze zomer zo kort aanvoelde dit jaar

Ze leken zich er allemaal niet van bewust dat de herfst zo dichtbij was

Ik voel me verdrietig, ik heb geen gemoedsrust

Ongewenste gedachten ontkennen, terugkijkend vind ik

Herinneringen zijn nu gewekt, stemmen klinken dichtbij

Roepend tot mij, een boodschap die ik moet horen

Deze zomer is voor altijd voorbij

Met herfst en oogst hier,

Het zaad dat in de grond werd gezaaid

Het groeide en nu verschijnt rijp,

De velden staan ​​wit, ik zie het

Bedenk hoeveel zielen er moeten zijn?

Het is nu tijd om samen te komen

Ik zag een oude man, hoorde hem tegen me zeggen:

Hij zei «jonge vriend, ik ben nu ouder»

(zoals) iedereen kan zien

Nu zwak en zwak, wordt mijn haar grijs

Het leven ging snel aan me voorbij, de jaren gleden gewoon weg

Toch was ik ooit jong, zo vol energie

Ik dacht er niet aan of luisterde niet naar wat oud worden zou zijn

Ik voelde me geroepen, heb nooit gereageerd

Nu zou ik willen dat ik het kon, als het leven verlengd kon worden»

Deze zomer is voor altijd voorbij,

met herfst en oogst hier,

Het zaad dat in de grond werd gezaaid,

en nu rijp verschijnen

De velden die wit staan ​​kan ik zien

Bedenk hoeveel zielen er moeten zijn?

Te zwak om samen te komen

De wereld wacht, wacht nu op mij

Zoveel vragen die gesteld worden, zullen nooit beantwoord worden

Zoveel zoeken, weet niet wat of waarom

(Ze) voelen alleen het ding, hun hart zou kunnen bevredigen

Ik weet het antwoord op wat ze me vragen

Ik was ook aan het zoeken, en nu kan het licht zien

Het is een plicht die mij is opgedragen

Om ze te waarschuwen niet te wachten, dat ze te laat kunnen zijn

Wanneer de oogst voor altijd voorbij is

De winter is alles wat hier is

Het leven dat mij werd gegeven, is vervaagd en verdwenen

Niet langer de velden die ik kan zien

De zielen verdwijnen nu van mij

Het is te laat om in te zamelen