Underpaid Scars - Rude Pride

Sounds the alarm on the clock

It’s still dark night outside

Begins a new day of work

The streets are flooded

With sadness when the workers

Walk with their heads down

The factory opens it’s doors

And encloses our freedom

But we haven’t lost hope

The bus stops are filled

With rows of angry slaves

Going to their temporary jail

We’re not to blame — For being lower class

We’re not to blame — For having broken hands

Underpaid scars!

Today I heard another

Worker lost his life

At the factory next door

I could not help thinking

As I clenched my fists in anger

Of the family he left behind

He died to feed his kids

He died to feed his dreams

He died for a place to live

He died murdered

Murdered in front of you

Murdered in front of me

Laat de wekker afgaan op de klok

Het is nog steeds donkere nacht buiten

Begint een nieuwe werkdag

De straten staan ​​onder water

Met droefheid toen de arbeiders

Lopen met hun hoofd naar beneden

De fabriek opent zijn deuren

En omsluit onze vrijheid

Maar we hebben de hoop niet verloren

De bushaltes zijn gevuld

Met rijen boze slaven

Naar hun tijdelijke gevangenis gaan

We hebben niet de schuld: we zijn van een lagere klasse

We hebben niets te verwijten — voor het hebben van gebroken handen

Onderbetaalde littekens!

Vandaag hoorde ik er nog een

Arbeider verloor zijn leven

In de fabriek ernaast

Ik kon het niet helpen om na te denken

Terwijl ik mijn vuisten balde van woede

Van de familie die hij achterliet

Hij stierf om zijn kinderen te eten te geven

Hij stierf om zijn dromen te voeden

Hij stierf voor een plek om te wonen

Hij stierf vermoord

Vermoord voor je ogen

Voor mijn ogen vermoord