The Wise in the Desert - RPWL

Here in the desert where no waters flow, I will rejoice in life

Here where the days are long and the nights are cold

I feel the hunger of my mind

Every day when the sun passes by, burning every lie away

Every night I watch the moon crossing the crystal sky

Listening to what I say

II.

The silenced song

I didn’t do so bad

As I was with mankind

Felt no sympathy, felt no anger

Among all those blinded minds

See them washing their hands

Off the bad things they have done

See them asking for forgiveness

So that they’re pure after they’re gone

Together they are gathered

Just flocks of silly sheep

Waiting for a leader

Never sowing as they reap

And they call their game religion

Maximum comfort in their lives

And if someone is not with them

He will surely feel the knife

I couldn’t find an open mind

Don’t know what was going on

I was singing out my words

Just like a silenced song

You can see me as a cloud

Between the seas of our life

See me fly over the mountains

Bring together what’s alike

But who is left to drink the thruth

Who is left to eat the words

When they forgot how once they thirsted

And this song remains unheard

All that’s left is my awareness

A beacon anchored deep inside

And thus I’m sitting here with you

Tied to this dryland, tied to my life

Watch me as I drift 'cross this desert

So thirsty and so pure

I am weary of my wisdom

I have to tell of I’m sure

You can see me as a cloud

Between the seas of our life

See me fly over the mountains

Bring together what’s alike

But who is left to drink the thruth

Who is left to eat the words

When they forgot how once they thirsted

And this song remains unheard

Deep inside my circle

There is my eternity

Hier in de woestijn waar geen water stroomt, zal ik me verheugen in het leven

Hier waar de dagen lang zijn en de nachten koud

Ik voel de honger van mijn geest

Elke dag als de zon voorbijgaat, elke leugen wegbrandend

Elke nacht kijk ik naar de maan die de kristalheldere hemel kruist

Luisteren naar wat ik zeg

II.

Het verstilde lied

Ik heb het niet zo slecht gedaan

Zoals ik bij de mensheid was

Voelde geen sympathie, voelde geen woede

Tussen al die verblinde geesten

Zie ze hun handen wassen

Van de slechte dingen die ze hebben gedaan

Zie ze om vergeving vragen

Zodat ze puur zijn nadat ze weg zijn

Samen zijn ze verzameld

Gewoon kudden domme schapen

Wachten op een leider

Nooit zaaien zoals ze oogsten

En ze noemen hun spelreligie

Maximaal comfort in hun leven

En als iemand niet bij hen is

Hij zal het mes zeker voelen

Ik kon geen open geest vinden

Weet niet wat er aan de hand was

Ik was mijn woorden aan het zingen

Net als een verstild nummer

Je kunt me zien als een wolk

Tussen de zeeën van ons leven

Zie me over de bergen vliegen

Breng samen wat op elkaar lijkt

Maar wie blijft er over om de waarheid te drinken?

Wie blijft er over om de woorden op te eten

Toen ze vergaten hoe ze ooit dorst hadden

En dit nummer blijft ongehoord

Het enige dat overblijft is mijn bewustzijn

Een baken diep van binnen verankerd

En zo zit ik hier met jou

Gebonden aan dit droge land, gebonden aan mijn leven

Kijk naar me terwijl ik door deze woestijn drijf

Zo dorstig en zo puur

Ik ben mijn wijsheid zat

Ik moet zeggen dat ik het zeker weet

Je kunt me zien als een wolk

Tussen de zeeën van ons leven

Zie me over de bergen vliegen

Breng samen wat op elkaar lijkt

Maar wie blijft er over om de waarheid te drinken?

Wie blijft er over om de woorden op te eten

Toen ze vergaten hoe ze ooit dorst hadden

En dit nummer blijft ongehoord

Diep in mijn kring

Daar is mijn eeuwigheid