Four Yorkshiremen - Rowan Atkinson, Monty Python

Monty Python’s Flying Circus —

«Four Yorkshiremen»

The Players:

Michael Palin — First Yorkshireman;

Graham Chapman — Second Yorkshireman;

Terry Jones — Third Yorkshireman;

Eric Idle — Fourth Yorkshireman;

The Scene:

Four well-dressed men are sitting together at a vacation resort

'Farewell to Thee' is played in the background on Hawaiian guitar

FIRST YORKSHIREMAN:

Aye, very passable, that, very passable bit of risotto

SECOND YORKSHIREMAN:

Nothing like a good glass of Château de Chasselas, eh, Josiah?

THIRD YORKSHIREMAN:

You’re right there, Obadiah

FOURTH YORKSHIREMAN:

Who’d have thought thirty year ago we’d all be sittin' here drinking Château de

Chasselas, eh?

FIRST YORKSHIREMAN:

In them days we was glad to have the price of a cup o' tea

SECOND YORKSHIREMAN:

A cup o' cold tea

FOURTH YORKSHIREMAN:

Without milk or sugar

THIRD YORKSHIREMAN:

Or tea

FIRST YORKSHIREMAN:

In a cracked cup, an' all

FOURTH YORKSHIREMAN:

Oh, we never had a cup.

We used to have to drink out of a rolled up newspaper

SECOND YORKSHIREMAN:

The best we could manage was to suck on a piece of damp cloth

THIRD YORKSHIREMAN:

But you know, we were happy in those days, though we were poor

FIRST YORKSHIREMAN:

Because we were poor.

My old Dad used to say to me, «Money doesn’t buy you

happiness, son»

FOURTH YORKSHIREMAN:

Aye, 'e was right

FIRST YORKSHIREMAN:

Aye, 'e was

FOURTH YORKSHIREMAN:

I was happier then and I had nothin'.

We used to live in this tiny old house

with great big holes in the roof

SECOND YORKSHIREMAN:

House!

You were lucky to live in a house!

We used to live in one room,

all twenty-six of us, no furniture, 'alf the floor was missing,

and we were all 'uddled together in one corner for fear of falling

THIRD YORKSHIREMAN:

Eh, you were lucky to have a room!

We used to have to live in t' corridor!

FIRST YORKSHIREMAN:

Oh, we used to dream of livin' in a corridor!

Would ha' been a palace to us.

We used to live in an old water tank on a rubbish tip.

We got woke up every

morning by having a load of rotting fish dumped all over us!

House?

Huh

FOURTH YORKSHIREMAN:

Well, when I say 'house' it was only a hole in the ground covered by a sheet of

tarpaulin, but it was a house to us

SECOND YORKSHIREMAN:

We were evicted from our 'ole in the ground;

we 'ad to go and live in a lake

THIRD YORKSHIREMAN:

You were lucky to have a lake!

There were a hundred and fifty of us living in

t' shoebox in t' middle o' road

FIRST YORKSHIREMAN:

Cardboard box?

THIRD YORKSHIREMAN:

Aye

FIRST YORKSHIREMAN:

You were lucky.

We lived for three months in a paper bag in a septic tank.

We used to have to get up at six in the morning, clean the paper bag,

eat a crust of stale bread, go to work down t' mill, fourteen hours a day,

week-in week-out, for sixpence a week, and when we got home our Dad would

thrash us to sleep wi' his belt

SECOND YORKSHIREMAN:

Luxury.

We used to have to get out of the lake at six o’clock in the morning,

clean the lake, eat a handful of 'ot gravel, work twenty hour day at mill for

tuppence a month, come home, and Dad would thrash us to sleep with a broken

bottle, if we were lucky!

THIRD YORKSHIREMAN:

Well, of course, we had it tough.

We used to 'ave to get up out of shoebox at

twelve o’clock at night and lick road clean wit' tongue.

We had two bits of

cold gravel, worked twenty-four hours a day at mill for sixpence every four

years, and when we got home our Dad would slice us in two wit' bread knife

FOURTH YORKSHIREMAN:

Right.

I had to get up in the morning at ten o’clock at night half an hour

before I went to bed, drink a cup of sulphuric acid, work twenty-nine hours a

day down mill, and pay mill owner for permission to come to work,

and when we got home, our Dad and our mother would kill us and dance about on

our graves singing Hallelujah

FIRST YORKSHIREMAN:

And you try and tell the young people of today that … they won’t believe you

ALL:

They won’t!

Monty Python's Flying Circus —

«Vier Yorkshiremannen»

De spelers:

Michael Palin — Eerste Yorkshireman;

Graham Chapman — Tweede Yorkshireman;

Terry Jones — Derde Yorkshireman;

Eric Idle — Vierde Yorkshireman;

De plaats:

Vier goedgeklede mannen zitten samen in een vakantieresort

'Farewell to Thee' wordt op de achtergrond gespeeld op Hawaiiaanse gitaar

EERSTE YORKSHIREMAN:

Ja, heel redelijk, dat, heel redelijke beetje risotto

TWEEDE YORKSHIREMAN:

Er gaat niets boven een goed glas Château de Chasselas, hè Josiah?

DERDE YORKSHIREMAN:

Je hebt gelijk, Obadiah

VIERDE YORKSHIREMAN:

Wie had dertig jaar geleden gedacht dat we hier allemaal Château de . zouden zitten drinken

Chasselas, toch?

EERSTE YORKSHIREMAN:

In die dagen waren we blij met de prijs van een kopje thee

TWEEDE YORKSHIREMAN:

Een kopje koude thee

VIERDE YORKSHIREMAN:

Zonder melk of suiker

DERDE YORKSHIREMAN:

Of thee

EERSTE YORKSHIREMAN:

In een gebarsten kopje, een 'allemaal'

VIERDE YORKSHIREMAN:

Oh, we hebben nooit een kopje gehad.

Vroeger dronken we uit een opgerolde krant

TWEEDE YORKSHIREMAN:

Het beste wat we konden doen, was op een vochtige doek zuigen

DERDE YORKSHIREMAN:

Maar weet je, we waren in die tijd gelukkig, ook al waren we arm

EERSTE YORKSHIREMAN:

Omdat we arm waren.

Mijn oude vader zei altijd tegen me: "Met geld koop je niet"

geluk, zoon»

VIERDE YORKSHIREMAN:

Ja, je had gelijk

EERSTE YORKSHIREMAN:

Ja, dat was

VIERDE YORKSHIREMAN:

Ik was toen gelukkiger en ik had niets.

We woonden vroeger in dit kleine oude huis

met hele grote gaten in het dak

TWEEDE YORKSHIREMAN:

Huis!

Je had geluk dat je in een huis woonde!

We woonden vroeger in één kamer,

alle zesentwintig van ons, geen meubels, 'de helft van de vloer ontbrak,

en we zaten allemaal samen in een hoek uit angst om te vallen

DERDE YORKSHIREMAN:

Eh, je had geluk dat je een kamer had!

Vroeger moesten we in de gang wonen!

EERSTE YORKSHIREMAN:

Oh, we droomden ervan om in een gang te wonen!

Zou een paleis voor ons zijn geweest.

We woonden vroeger in een oude watertank op een vuilnisbelt.

We werden elke keer wakker

ochtend door een lading rottende vis over ons heen te gooien!

Huis?

Huh

VIERDE YORKSHIREMAN:

Welnu, als ik 'huis' zeg, was het slechts een gat in de grond bedekt met een laken

zeildoek, maar het was een huis voor ons

TWEEDE YORKSHIREMAN:

We werden verdreven uit onze 'ole in de grond;

we zouden gaan wonen in een meer

DERDE YORKSHIREMAN:

Je had geluk dat je een meer had!

Er woonden honderdvijftig van ons in

t' schoenendoos in t' middle o' road

EERSTE YORKSHIREMAN:

Kartonnen doos?

DERDE YORKSHIREMAN:

ja hoor

EERSTE YORKSHIREMAN:

Je had geluk.

We hebben drie maanden in een papieren zak in een septic tank geleefd.

Vroeger moesten we om zes uur 's ochtends opstaan, de papieren zak schoonmaken,

eet een korst oud brood, ga veertien uur per dag aan het werk,

week in week uit, voor zes pence per week, en als we thuiskwamen, zou onze vader...

sla ons in slaap met zijn riem

TWEEDE YORKSHIREMAN:

Luxe.

Vroeger moesten we om zes uur 's ochtends uit het meer,

maak het meer schoon, eet een handvol grind, werk twintig uur per dag bij de molen voor

tuppence per maand, kom naar huis, en papa zou ons in slaap slaan met een gebroken

fles, als we geluk hadden!

DERDE YORKSHIREMAN:

Natuurlijk hadden we het moeilijk.

Vroeger 'stonden we op uit de schoenendoos om'

twaalf uur 's nachts en lik de weg schoon met je tong.

We hadden twee stukjes

koud grind, werkte vierentwintig uur per dag op de molen voor zes pence per vier

jaar, en als we thuiskwamen, sneed onze vader ons in tweeën met een broodmes

VIERDE YORKSHIREMAN:

Rechts.

Ik moest 's ochtends om tien uur 's nachts een half uur opstaan

voordat ik naar bed ging, drink een kopje zwavelzuur, werk negenentwintig uur per dag

dagbesteding, en de eigenaar van de molen betalen voor toestemming om naar zijn werk te komen,

en als we thuiskwamen, vermoordden onze vader en onze moeder ons en dansten ze door

onze graven zingen Halleluja

EERSTE YORKSHIREMAN:

En je probeert de jonge mensen van tegenwoordig te vertellen dat … ze je niet zullen geloven

ALLE:

Dat zullen ze niet!