Dona - Roupa Nova

Dona desses traiçoeiros

Sonhos, sempre verdadeiros

Oh Dona desses animais

Dona de seus ideais

Pelas ruas onde andas

Onde mandas todos nós

Somos sempre mensageiros

Esperando tua voz

Teus desejos, uma ordem

Nada é nunca, nunca é não

Por que tens essa certeza

Dentro do teu coração

Tan, tan, tan, batem na porta

Não precisa ver quem é

P’ra sentir a impaciência

Do teu pulso de mulher

Um olhar me atira à cama

Um beijo me faz amar

Não levanto, não me escondo

Porque sei que és minha

Dona…

Dona desses traiçoeiros…

Não há pedras em teu caminho

Não há ondas no teu mar

Não há vento ou tempestade

Que te impeçam de voar

Entre a cobra e o passarinho

Entre a pomba e o gavião

Ou teu ódio ou teu carinho

Nos carregam pela mão

É a mo’a da cantiga

A mulher da criação

Umas vezes nossa amiga

Outras nossa perdição

O poder que nos levanta

A força que nos faz cair

Qual de n’ss ainda não sabe

Que isso tudo te faz

Dona, Dona…

Meesteres van deze verraderlijke

Dromen, altijd waar

Oh eigenaar van deze dieren

Eigenaar van haar idealen

Door de straten waar je loopt

waar stuur je ons allemaal heen?

Wij zijn altijd boodschappers

wachtend op je stem

Uw wensen, een bestelling

Niets is ooit, nooit is nee

Waarom ben je zo zeker?

Binnen in je hart

Bruin, bruin, bruin, klop op de deur

hoef niet te zien wie het is

Om het ongeduld te voelen

Van de pols van je vrouw

Eén blik gooit me naar bed

Een kus maakt me lief

Ik sta niet op, ik verberg me niet

omdat ik weet dat je van mij bent

dame…

Meesteres van deze verraderlijke...

Er zijn geen stenen in de weg

Er zijn geen golven in jouw zee

Er is geen wind of storm

Die voorkomen dat je vliegt

Tussen de slang en de vogel

Tussen de duif en de havik

Of je haat of je genegenheid

draag ons bij de hand

Het is de liefde van het lied

De vrouw van de schepping

soms onze vriend

Anderen onze ondergang

De kracht die ons optilt

De kracht die ons laat vallen

Wie van ons weet het nog steeds niet

Dat dit alles jou maakt

dame, dame...