End of the Road - Rotting Out

As I drive away with all these scars on my face

I can’t look back because it reminds me of darkest days

Nights so hard and cold where I felt all alone

And it seems for some reason I just can’t let go

There’s a city that I love and hate

It stays with me every goddamn day

There’s an unknown road no matter where I go

I’ll always know that I’ll come back home

It’s 5 am and I can see the sun rise

From LA to Boston trying to find piece of mind

The windchill kept me up with a kiss

Aaron was right, I never knew a bliss like this

So I share words with an old friend of mine

The same son who’s old man taught the sun to shine

The greatest part of him was laid to rest

As fast as we rise, we sink with the city we know best

Now I’m sitting here, trying not act so scared

Where are the answers that I asked for all these years?

Could it really be that the street lights lied to me?

Is sunken city where I need to be?

So baby girl leave the light on

Tell the boy I’m coming home to the city of pain and fallen Angels

The city that dwells at the end of the road

Terwijl ik wegrijd met al deze littekens op mijn gezicht

Ik kan niet terugkijken omdat het me doet denken aan de donkerste dagen

Nachten zo hard en koud waar ik me helemaal alleen voelde

En het lijkt om de een of andere reden dat ik het gewoon niet kan loslaten

Er is een stad waar ik van hou en waar ik een hekel aan heb

Het blijft me elke verdomde dag bij

Er is een onbekende weg, waar ik ook ga

Ik zal altijd weten dat ik terug naar huis zal komen

Het is 5 uur 's ochtends en ik zie de zon opkomen

Van LA tot Boston op zoek naar gemoedsrust

De windchill hield me wakker met een kus

Aaron had gelijk, ik heb nooit zo'n gelukzaligheid gekend

Dus ik deel woorden met een oude vriend van mij

Dezelfde zoon die de oude man is, leerde de zon te schijnen

Het grootste deel van hem werd te ruste gelegd

Zo snel als we stijgen, zinken we met de stad die we het beste kennen

Nu zit ik hier en probeer niet zo bang te doen

Waar zijn de antwoorden waar ik al die jaren om heb gevraagd?

Zou het echt kunnen dat de straatverlichting tegen me loog?

Is de verzonken stad waar ik moet zijn?

Dus meisje laat het licht aan

Vertel de jongen dat ik thuiskom naar de stad van pijn en gevallen engelen

De stad die aan het einde van de weg woont