Thief - Rotting Out

It’s all on me

Look at me, I’ve denied joy

There’s only comfort in my misery

Any love shown, felt so undeserving

Pushed away those that were any good to me

It’s all on me, can’t you see?

I’m the only one who’s got me on my knees

Chained to the pain that just won’t let me breathe

Chained to the pain

When the sun shines, I look away

Because my whole life, I felt the shade was meant for me

Words like «dad, home, love, hope» seemed so far away

The shit seemed more like make believe

It’s been thirty years and it’s getting old

I don’t want to feel like this anymore

I want to run towards the sun, find me in myself

Smile more, wouldn’t that be something else?

Het ligt allemaal aan mij

Kijk naar mij, ik heb vreugde ontkend

Er is alleen troost in mijn ellende

Elke getoonde liefde, voelde zo onwaardig

Ik duwde degenen weg die goed voor me waren

Het ligt allemaal aan mij, zie je dat niet?

Ik ben de enige die me op mijn knieën heeft gekregen

Geketend aan de pijn die me gewoon niet laat ademen

Geketend aan de pijn

Als de zon schijnt, kijk ik weg

Omdat ik mijn hele leven voelde dat de schaduw voor mij bedoeld was

Woorden als 'papa, thuis, liefde, hoop' leken zo ver weg

De shit leek meer op doen geloven

Het is dertig jaar geleden en het wordt oud

Ik wil me niet meer zo voelen

Ik wil naar de zon rennen, mezelf in mezelf vinden

Lach meer, zou dat niet iets anders zijn?