Galbraith Street - Ron Sexsmith

I woke up on Galbraith Street

Where the houses stood like twins

Oh, and even though the door’s been closed

I can find a way to get back in

For in daydreams my mind returns

Like a ghost upon the hill

As I knock upon old doors again

And find my friends all live there still

So many good times to speak of in a life

But none compared to the good times I had there

The world looks so much brighter when

You believe in every word

Now, I’m holding on to all those years

Like a tear before it falls unheard

So many goodbyes to speak of in a life

But none compared to the goodbyes I said there

The sun went down on Galbraith street

Saw it from my childhood bed

As the red and gold brick houses stood

Underneath a crimson sky that bled

Ik werd wakker in Galbraith Street

Waar de huizen stonden als tweelingen

Oh, en ook al is de deur gesloten

Ik kan een manier vinden om weer binnen te komen

Want in dagdromen keert mijn geest terug

Als een spook op de heuvel

Terwijl ik weer op oude deuren klop

En zie dat mijn vrienden daar allemaal nog steeds wonen

Zoveel goede tijden om over te praten in een leven

Maar geen vergelijking met de goede tijden die ik daar had

De wereld ziet er zoveel mooier uit als

Je gelooft in elk woord

Nu houd ik vast aan al die jaren

Als een traan voordat hij ongehoord valt

Zoveel afscheid om over te praten in een leven

Maar niets vergeleken met het afscheid dat ik daar zei

De zon ging onder in Galbraith Street

Zag het vanuit mijn kinderbed

Zoals de rode en gouden bakstenen huizen stonden

Onder een karmozijnrode lucht die bloedde