Lullaby - Ron Pope

She left town on a 3 o’clock train

Goin' God knows where… far away

And the last words she spoke to me’s

«I'll be all right.»

She grew up in a sad dark place

The kind of path you don’t retrace

Been tryin' to wake from nightmares

All her days

Goodnight, goodnight, goodnight, goodnight

Oh goodnight… and this is her lullaby

The LA sun, it warms her face

And she don’t seem so far away

She sends photographs

To hold me tight

I call her on the phone again

And ask if she’ll come home, and then

I won’t hang up

Until she says she might

Goodnight, goodnight, goodnight, goodnight

Oh goodnight… and this is her lullaby

Goodnight, goodnight, goodnight, goodnight

Oh goodnight… and this is her lullaby

I don’t know if I believe

I’m everything this woman needs

But I swear on my soul

I’d rather die than let her go

She’s been searching from the start

For pieces of her tattered heart

I know… but I’m not sure…

These winter nights, she’s in my prayers

I wake to find she isn’t there…

And every time

I laugh until I cry

Goodnight, goodnight, goodnight, goodnight

Oh goodnight… and this is her lullaby

Goodnight, goodnight, goodnight, goodnight

Oh goodnight… and this is her lullaby

This is her lullaby…

Ze verliet de stad met een trein van 3 uur

God weet waarheen... ver weg

En de laatste woorden die ze tegen mij sprak

«Het komt goed met me.»

Ze groeide op in een trieste donkere plaats

Het soort pad dat je niet volgt

Probeerde te ontwaken uit nachtmerries

Al haar dagen

Welterusten, welterusten, welterusten, welterusten

Oh, welterusten... en dit is haar slaapliedje

De LA zon, het verwarmt haar gezicht

En ze lijkt niet zo ver weg

Ze stuurt foto's

Om me stevig vast te houden

Ik bel haar weer aan de telefoon

En vraag of ze thuiskomt, en dan

Ik zal niet ophangen

Tot ze zegt dat ze misschien

Welterusten, welterusten, welterusten, welterusten

Oh, welterusten... en dit is haar slaapliedje

Welterusten, welterusten, welterusten, welterusten

Oh, welterusten... en dit is haar slaapliedje

Ik weet niet of ik geloof

Ik ben alles wat deze vrouw nodig heeft

Maar ik zweer op mijn ziel

Ik sterf liever dan haar te laten gaan

Ze is al vanaf het begin op zoek

Voor stukjes van haar aan flarden hart

Ik weet het... maar ik weet het niet zeker...

Deze winternachten is ze in mijn gebeden

Ik word wakker en ontdek dat ze er niet is...

En elke keer

Ik lach tot ik huil

Welterusten, welterusten, welterusten, welterusten

Oh, welterusten... en dit is haar slaapliedje

Welterusten, welterusten, welterusten, welterusten

Oh, welterusten... en dit is haar slaapliedje

Dit is haar slaapliedje...