Home - Ron Pope

Miss the leaves from trees I haven’t seen in fifteen years

Marry themselves to that September scent I used to know so well

I run a thumb against the grain, my left cheek I haven’t shaved in three or

four days at this point

Massachusetts feels so strange right now

And I stand recalling when the carnival brought mystery and flames

To all three stoplights wide eyed children hold tight some others hands

And now as darkness ends I wish that I’d dress warmer but I guess there’s just

some lessons I can’t learn

So now I’m cold again, alright

Close my eyes, and watch the colors change

And It’s not that I don’t want to wait it’s just that I can’t bear to change

Where-ever I go I’m wandering lost

Simple truths and circumstance, things that aren’t about romance

Where-ever I go this still feels like home to me now

Then summer came and went we all were battered by the sense that we could not

keep holding on

I woke up and it was fall, and I had traveled to the ocean

I’d been baptized by the fire, that kept on been burning in New England

And would never let me sleep at night

Close my eyes, and watch the colors change

And it’s not that I don’t want to wait it’s just that I can’t bear to change

Wherever I go I’m wandering lost

Simple truths and circumstance, things that aren’t about romance

Where-ever I go this still feels like home to me now

And I said I’d run 'til I’m standing in a cold driving rain

That don’t need no one else 'cause I can hurt myself

I’m waiting on salvation that I haven’t earned

I am fine, I am fine, this could be so much worse

Mis de bladeren van bomen die ik in vijftien jaar niet heb gezien

Trouwen met die septembergeur die ik zo goed kende

Ik loop met mijn duim tegen de nerven, mijn linkerwang heb ik in drie of

vier dagen op dit moment

Massachusetts voelt zo vreemd op dit moment

En ik herinner me toen het carnaval mysterie en vlammen bracht

Aan alle drie de stoplichten houden kinderen met grote ogen de handen van een paar anderen stevig vast

En nu de duisternis voorbij is, zou ik willen dat ik me warmer zou kleden, maar ik denk dat er gewoon

sommige lessen die ik niet kan leren

Dus nu heb ik het weer koud, oké

Sluit mijn ogen en zie hoe de kleuren veranderen

En het is niet dat ik niet wil wachten, het is gewoon dat ik het niet kan verdragen om te veranderen

Waar ik ook ga, ik dwaal verdwaald rond

Simpele waarheden en omstandigheden, dingen die niet over romantiek gaan

Waar ik ook ga, dit voelt nu nog steeds als thuis voor mij

Toen de zomer kwam en ging, werden we allemaal gehavend door het gevoel dat we dat niet konden

blijf vasthouden

Ik werd wakker en het was herfst en ik was naar de oceaan gereisd

Ik was gedoopt door het vuur, dat bleef branden in New England

En zou me 's nachts nooit laten slapen

Sluit mijn ogen en zie hoe de kleuren veranderen

En het is niet dat ik niet wil wachten, het is gewoon dat ik het niet kan verdragen om te veranderen

Waar ik ook ga, ik dwaal verdwaald rond

Simpele waarheden en omstandigheden, dingen die niet over romantiek gaan

Waar ik ook ga, dit voelt nu nog steeds als thuis voor mij

En ik zei dat ik zou rennen tot ik in een koude slagregen sta

Dat heeft niemand anders nodig, want ik kan mezelf pijn doen

Ik wacht op redding die ik niet heb verdiend

Met mij gaat het goed, met mij gaat het goed, dit kan zo veel erger zijn