Bitterness Or Sympathy - Ron Pope

The first night I should’ve left you,

Before I shut my eyes,

I prayed to God I’d wake up somewhere else.

When the mornin' came to find me,

You were sleepin' there beside me,

I wondered if this nightmare ever ends…

The door was left wide open,

And the neighbors, they were smokin' in the afternoon,

To pass away the time.

You looked at me so cold and said,

«This house is not my home,»

I wish you knew how true that felt most nights.

Is it bitterness or sympathy,

That keeps you standin' here with me?

I’m not sure how much more I can take.

‘Cause I have sacrificed my peace of mind,

To sit here with you wastin' time,

And now I think I’d like to walk away.

I was standing in Ohio,

On the 28th of March,

With a guitar and a suitcase in my hands.

When the wind, it stole my cap,

Lord, all I could do was laugh,

And thank the stars I’m still a drinkin' man.

Is it bitterness or sympathy,

That keeps you standin' here with me?

I’m not sure how much more I can take.

‘Cause I have sacrificed my peace of mind,

To sit here with you wastin' time,

And now I think I’d like to walk away.

I was walkin' in a graveyard,

Where no one that I know rests,

Thinkin' maybe I could clear my head.

And on the cemetery breeze,

I heard a song about belief,

Sung with a thunder I can’t understand.

Is it bitterness or sympathy,

That keeps you standin' here with me?

I’m not sure how much more I can take.

‘Cause I have sacrificed my peace of mind,

To sit here with you wastin' time,

And now I think I’d like to walk away.

De eerste nacht had ik je moeten verlaten,

Voordat ik mijn ogen sluit,

Ik bad tot God dat ik ergens anders wakker zou worden.

Toen de morgen kwam om me te vinden,

Je sliep daar naast me,

Ik vroeg me af of deze nachtmerrie ooit eindigt...

De deur stond wagenwijd open,

En de buren rookten 's middags,

Om de tijd te verdrijven.

Je keek me zo koud aan en zei:

«Dit huis is niet mijn thuis»

Ik wou dat je wist hoe waar dat de meeste nachten voelde.

Is het bitterheid of sympathie,

Dat houdt je hier bij mij?

Ik weet niet zeker hoeveel ik nog aan kan.

Omdat ik mijn gemoedsrust heb opgeofferd,

Om hier met je tijd te verspillen,

En nu denk ik dat ik weg wil lopen.

Ik stond in Ohio,

Op 28 maart

Met een gitaar en een koffer in mijn handen.

Toen de wind mijn pet stal,

Heer, ik kon alleen maar lachen,

En dank de sterren, ik ben nog steeds een drinker.

Is het bitterheid of sympathie,

Dat houdt je hier bij mij?

Ik weet niet zeker hoeveel ik nog aan kan.

Omdat ik mijn gemoedsrust heb opgeofferd,

Om hier met je tijd te verspillen,

En nu denk ik dat ik weg wil lopen.

Ik liep op een kerkhof,

Waar niemand die ik ken rust,

Denkend dat ik misschien mijn hoofd kan leegmaken.

En op de begraafplaatsbries,

Ik hoorde een lied over geloof,

Gezongen met een donder die ik niet kan verstaan.

Is het bitterheid of sympathie,

Dat houdt je hier bij mij?

Ik weet niet zeker hoeveel ik nog aan kan.

Omdat ik mijn gemoedsrust heb opgeofferd,

Om hier met je tijd te verspillen,

En nu denk ik dat ik weg wil lopen.