Fair Nottamun Town - Roger McGuinn, Jean Ritchie

In Fair Nottamun Town, not a soul would look up

Not a soul would look up, not a soul would look down

Not a soul would look up, not a soul would look down

To show me the way to fair Nottamun town

I rode a grey horse, a mule roany mare

Grey mane and grey tail, a green stripe down her back

Grey mane and grey tail, a green stripe down her back

There wa’nt a hair on her be-what was coal black

She stood so still, she threw me to the dirt

She tore my hide and she bruised my shirt

From saddle to stirrup I mounted again

And on my ten toes I rode over the plain

Met the King and the Queen and a company more

A-riding behind and a-marching before

Came a stark naked drummer a-beating a drum

With his heels in his bosom come a marching along

They laughed and they smiled, not a soul did look gay

They talked for a while, not a word did they say

I bought me a quart to drive gladness away

And to stifle the dust, for it rained the whole day

Sat down on a hard, hot cold frozen stone

Ten thousand stood round me and yet I’s alone

Took my hat in my hand for to keep my head warm

Ten thousand got drownded that never was born

(Repeat first verse)

In Fair Nottamun Town zou geen ziel opkijken

Geen ziel zou naar boven kijken, geen ziel zou naar beneden kijken

Geen ziel zou naar boven kijken, geen ziel zou naar beneden kijken

Om me de weg te wijzen naar de eerlijke stad Nottamun

Ik reed een grijs paard, een muilezel roany merrie

Grijze manen en grijze staart, een groene streep over haar rug

Grijze manen en grijze staart, een groene streep over haar rug

Er wa'nt een haar op haar, wat was koolzwart

Ze stond zo stil, ze gooide me in het vuil

Ze scheurde mijn huid en ze kneusde mijn shirt

Van zadel tot stijgbeugel ben ik weer opgestapt

En op mijn tien tenen reed ik over de vlakte

Ontmoet de koning en de koningin en een bedrijf meer

A-rijden achter en a-marsen voor

Kwam een ​​grimmige naakte drummer die een drum sloeg

Met zijn hakken in zijn boezem komt een marcheren langs

Ze lachten en ze lachten, geen ziel zag er homo uit

Ze praatten een tijdje, geen woord zeiden ze

Ik heb een kwart voor me gekocht om blijdschap weg te jagen

En om het stof te verstikken, want het regende de hele dag

Ging zitten op een harde, hete koude bevroren steen

Tienduizend stonden om me heen en toch ben ik alleen

Nam mijn hoed in mijn hand om mijn hoofd warm te houden

Tienduizend verdronken die nooit zijn geboren

(Herhaal eerste couplet)