Mizaru - Robocobra Quartet

reverie never fail me

i’m currently the parsee

but i’d rather live like ali

a strafe to the side in lieu of a step back

into hindsight

i dream fast and loose

but today i’m slow and skintight

i don’t dream at night

reverie endlessly

i wouldn’t wish upon my latest enemy

my hands outstretched at 180

living the life o' reality

i dream of playing it cruel

but when i shift gear, i stall

i don’t dream at all

i guess the drone will always get through

i’ll call when i know what to do

but i won’t promise you

when dark figures emerge, i’ll do what i do

i dream of getting stuck on a hill-start

knocked back, dominos do their part

sodium cascades

there’s something about trains

eternal verge of tears but i haven’t cried for years

i dream of no fear

but neurosis takes the wheel and steers

mijmering laat me nooit in de steek

ik ben momenteel de parsee

maar ik leef liever als Ali

een strafe opzij in plaats van een stap terug

achteraf gezien

ik droom snel en los

maar vandaag ben ik traag en strak

ik droom 's nachts niet

eindeloos mijmeren

ik zou mijn laatste vijand niet toewensen

mijn handen gestrekt op 180

het leven van de realiteit leven

ik droom ervan om het wreed te spelen

maar als ik schakel, sta ik stil

ik droom helemaal niet

ik denk dat de drone er altijd doorheen komt

ik bel als ik weet wat ik moet doen

maar ik beloof het je niet

als er donkere figuren opduiken, doe ik wat ik doe

ik droom ervan vast te lopen op een start op een heuvel

teruggeslagen, dominostenen doen hun deel

natriumcascades

er is iets met treinen

eeuwige tranen, maar ik heb al jaren niet meer gehuild

ik droom van geen angst

maar neurose neemt het stuur over en stuurt