Paint The Town Beige - Robert Earl Keen

I gave up the fast lane for a blacktop county road

Just burned out on all that talk about the motherlode

I traded for a songbird, a bigger piece of sky

When I miss the good old days, I can’t imagine why

Still I get restless and drive into town

I cruise once down Main Street and turn back around

It’s crazy, but God knows I don’t act my age

Like an old desperado who paints the town beige

Down along the river, past the swimming hole

You can find your peace of mind with just a fishing pole

And you can walk the river for miles and miles on end

And never stop believin' in that dream around the bend

But still I get restless and drive into town

My radio playing, my window rolled down

It’s crazy, but God knows I don’t act my age

Like an old desperado who paints the town beige

Deep down in the winter, time slows to a crawl

There’s really nothing much to do until the first spring thaw

It’s then I get to thinkin' I must have gone insane

Memories roll through my mind like a long slow railroad train

Still I get restless and drive into town

Watch the world through a windshield as it all comes unwound

It’s crazy, but God knows I don’t act my age

Like those old desperados who paint the town beige

I gave up the fast lane

Ik gaf de snelle rijstrook op voor een provinciale weg met een zwarte top

Net opgebrand door al dat gepraat over de moederlode

Ik ruilde voor een zangvogel, een groter stuk lucht

Als ik de goede oude tijd mis, kan ik me niet voorstellen waarom

Toch word ik rusteloos en rijd ik de stad in

Ik vaar één keer door Main Street en draai me om

Het is gek, maar God weet dat ik niet zo oud ben

Als een oude desperado die de stad beige schildert

Beneden langs de rivier, voorbij het zwemgat

U kunt uw gemoedsrust vinden met slechts een hengel

En je kunt kilometers over de rivier lopen

En stop nooit met geloven in die droom om de bocht

Maar toch word ik rusteloos en rijd ik de stad in

Mijn radio speelt, mijn raam rolde naar beneden

Het is gek, maar God weet dat ik niet zo oud ben

Als een oude desperado die de stad beige schildert

Diep in de winter vertraagt ​​de tijd tot kruipen

Er is echt niet veel te doen tot de eerste lentedooi

Dan moet ik denken dat ik gek moet zijn geworden

Herinneringen rollen door mijn hoofd als een lange langzame trein

Toch word ik rusteloos en rijd ik de stad in

Bekijk de wereld door een voorruit terwijl alles zich ontrolt

Het is gek, maar God weet dat ik niet zo oud ben

Zoals die oude desperados die de stad beige schilderen

Ik gaf de snelle rijstrook op