Underkill - Robbie Williams

I’m going out again tonight

To be with people I don’t like

In places you will only see

In documentaries on TV

With education incomplete

Behind the door my mother weeps

A silent disco in the street

The message ends and then repeats

As I’m staring at the crowd, I recognize the overkill

With an antidote for all the fun

A world of pain without the thrill

Complimentary perma-frown

And tickets back to Averageville

The underhanded ordinary, have overdone the underkill

With obsolete technology

We’re building bombs internally

Full of non-expectancy

Half day closing usually

Another day that’s every day

Identical in every way

A parasite that needs a host

Well it’s my mind I’ll miss the most

As I’m staring at the crowd, I recognize the overkill

With an antidote for all the fun

A world of pain without the thrill

Complimentary perma-frown

And tickets back to Averageville

The underhanded ordinary, have overdone the underkill

Where boredom is the norm

I can’t take it anymore

Until the day we’re born

We just take it on the chin

As I’m staring at the crowd, I recognize the overkill

With an antidote for all the fun

A world of pain without the thrill

Complimentary perma-frown

And tickets back to Averageville

The underhanded ordinary, have overdone the underkill

As I’m staring at the crowd, I recognize the underkill

Ik ga vanavond weer uit

Om met mensen te zijn die ik niet mag

Op plaatsen die je alleen ziet

In documentaires op tv

Met onvolledige opleiding

Achter de deur huilt mijn moeder

Een stille disco op straat

Het bericht eindigt en wordt dan herhaald

Terwijl ik naar de menigte staar, herken ik de overkill

Met een tegengif voor al het plezier

Een wereld van pijn zonder de spanning

Gratis permanent fronsen

En kaartjes terug naar Gemiddeldeville

De achterbakse gewone, hebben de underkill overdreven

Met verouderde technologie

We bouwen intern bommen

Vol met niet-verwachtingen

Halve dag sluiting meestal

Weer een dag die elke dag is

In alle opzichten identiek

Een parasiet die een host nodig heeft

Nou, het is mijn geest die ik het meest zal missen

Terwijl ik naar de menigte staar, herken ik de overkill

Met een tegengif voor al het plezier

Een wereld van pijn zonder de spanning

Gratis permanent fronsen

En kaartjes terug naar Gemiddeldeville

De achterbakse gewone, hebben de underkill overdreven

Waar verveling de norm is

Ik kan er niet meer tegen

Tot de dag dat we geboren worden

We nemen het gewoon op de kin

Terwijl ik naar de menigte staar, herken ik de overkill

Met een tegengif voor al het plezier

Een wereld van pijn zonder de spanning

Gratis permanent fronsen

En kaartjes terug naar Gemiddeldeville

De achterbakse gewone, hebben de underkill overdreven

Terwijl ik naar de menigte staar, herken ik de underkill