I Was Educated By Myself - Richie Havens

I can’t buy the lie and it don’t matter

Even though I try to keep my health

It all seems the same, such a silly game

Played by silly fools who don’t even follow their own rules

But oh, when the sunshine follows me around

Lifts my feet and takes me from the ground

High enough to see the shelf

And know that I was educated by myself

I have seen the streets groaning, not battered

Though amongst us all, we kept our wealth

And though the rain goes pitter-patter,

It don’t change the pain that we all felt

But oh, when the sunshine follows us around

Lifts our feet and takes us from the ground,

High enough for us to tell

That we were educated by ourselves

It’s a simple dream, a common pattern

A universal scheme for us to sell

And though it’s a long, long way between Mars and Saturn,

But right here on Earth, we know so well

That all we need is sunshine on the ground

And smiles and smiles and smiles from frown to frown

Just enough for us to yell

That we were educated by ourselves

Ik kan de leugen niet kopen en het maakt niet uit

Ook al probeer ik mijn gezondheid te behouden

Het lijkt allemaal hetzelfde, zo'n stom spel

Gespeeld door domme dwazen die zich niet eens aan hun eigen regels houden

Maar oh, als de zon me volgt

Tilt mijn voeten op en haalt me ​​van de grond

Hoog genoeg om de plank te zien

En weet dat ik door mezelf ben opgevoed

Ik heb de straten zien kreunen, niet gehavend

Hoewel we onder ons allemaal onze rijkdom hebben behouden

En hoewel de regen met pitter-patter gaat,

Het verandert niets aan de pijn die we allemaal voelden

Maar oh, wanneer de zon ons volgt

Heft onze voeten op en neemt ons van de grond,

Hoog genoeg voor ons om te vertellen

Dat we door onszelf zijn opgevoed

Het is een simpele droom, een veelvoorkomend patroon

Een universeel schema voor ons om te verkopen

En hoewel het een lange, lange weg is tussen Mars en Saturnus,

Maar hier op aarde weten we het zo goed

Dat alles wat we nodig hebben, zonneschijn op de grond is

En glimlacht en glimlacht en glimlacht van frons tot frons

Net genoeg voor ons om te schreeuwen

Dat we door onszelf zijn opgevoed