Lecho de rosas - Revolver

Más perdido que un cowboy en esa noche

Donde aquí se quema el mundo en cartón piedra

Despistado como es ley por la avenida del puerto

Un forastero pasea

Tipos duros que llegaron como él

Le escribieron desde alguna dirección

Y cuando llega a su destino por llamar de alguna forma

A ese edificio sin color

Se le escurre el alma por la alcantarilla

Convertida en verdadero manantial

De ilusiones que transforma en alimento

Este monstruo siempre hambriento esta ciudad

No habrá para mi un lecho de rosas no será sencillo conseguir

Pasar de gusano a mariposa pero aquí es dónde quiero vivir

Y le contaban que los sueños son mentira

Que por las calles no hay ríos de leche y miel

Esto es tierra de oportunidad

Depende de para que

Aunque hay ricos y pobres hay más pobres metidos

En camisas de rico que justo al revés

Paraíso de engaños cárcel del desencanto

Pero se encienden las luces del cauce del río

Que parte en dos esta ciudad

Caído del cielo un motivo divino

Para parar de escapar

No habrá para mi un lecho de rosas no será sencillo conseguir

Pasar de gusano a mariposa pero aquí es donde quiero vivir

Allí dónde la vida pierde forma y sentido

Y el futuro una cobra que se enreda en los pies

Se jura y rejura por sus antepasados

Antes muerto a tener que volver

Las esquinas de su barrio son de todo menos justo

El final de una pared

Son bazares y mercados, son cobijo de chalados

Piezas de arte moderno meaderos de pie

Pero canovas brilla y le ciegan las luces

Parece sunset boulevard

Mientras grita bien alto como un desesperado

Odio y quiero a esta ciudad

No habrá para mi un lecho de rosas…

Meer verloren dan een cowboy in die nacht

Waar hier de wereld brandt in papier-maché

Geen idee zoals de wet zegt bij de laan van de haven

een vreemdeling loopt

Stoere jongens die kwamen zoals hij

Ze schreven hem vanaf een of ander adres

En wanneer u uw bestemming bereikt door op de een of andere manier te bellen

Naar dat kleurloze gebouw

Zijn ziel glijdt door de goot

Een echte lente geworden

Van illusies die hij omzet in voedsel

Dit monster heeft deze stad altijd honger

Er zal geen bed van rozen voor mij zijn, het zal niet gemakkelijk zijn om te krijgen

Ga van worm naar vlinder, maar dit is waar ik wil wonen

En ze vertelden hem dat dromen leugens zijn

Dat er geen rivieren van melk en honing in de straten zijn

Dit is een land van kansen

Ligt eraan waarvoor

Hoewel er rijk en arm zijn, zijn er meer armen bij betrokken

In rijke overhemden die net achterstevoren staan

Paradijs van bedrog gevangenis van ontgoocheling

Maar de lichten in de rivierbedding gaan aan

die deze stad in tweeën deelt

Een goddelijke rede viel uit de lucht

Om te stoppen met vluchten

Er zal geen bed van rozen voor mij zijn, het zal niet gemakkelijk zijn om te krijgen

Ga van worm naar vlinder, maar dit is waar ik wil wonen

Waar het leven vorm en betekenis verliest

En de toekomst een cobra die verstrikt raakt in de voeten

Hij zweert en zweert bij zijn voorouders

voordat ze dood zijn om terug te moeten keren

De hoeken van uw buurt zijn allesbehalve eerlijk

het einde van een muur

Het zijn bazaars en markten, het zijn toevluchtsoorden voor gekken

Stukken moderne kunstvoetveen

Maar Canovas schijnt en de lichten verblinden hem

Het lijkt op een zonsondergangboulevard

Terwijl hij luid schreeuwt als een wanhopige man

Ik haat en ik hou van deze stad

Er zal geen bed van rozen voor mij zijn...