Flame Salvation - Rev 16:8

Never been able to fight my own battles.

I’ve kept another kingdom clean.

Your mud and your bricks carried, your lashes endured.

Our delicate prince, divider of oyster and petal.

The thick standing between your enemy is crumbling.

The close quarters quail and shrink by the day.

Your world of rule lies in a deadly arena

where the doors to the lion’s den stand open.

Many have they been and more of them will grow.

It only takes a moment glance and thief is there.

Once lost to the deep and returned again.

Our beloved son, lord of cloud and ground.

Your world of rule lies in a deadly arena.

Our esteemed leader, master of sword and shield.

Summoned by those of afar and by blood

to carry out their highest of will.

A call recited by delivered tongues.

Always returned and answered above rock.

The wounds have gradually grown.

The design was as useless as a windowless palace.

Honoring the legacy through hate and contempt.

I always see the eyes of my closets.

As I break the seal the reins are freed.

Cursing all that is and what remains.

The ties and wishes of grandeur are cut.

Your insolent ways have lead to this place.

Kneedeep I wade in a billowing reflection.

Drowning your reign in your tears.

Seeing what I have become I draw first blood.

Revealing the shores severed heads.

Ik heb nooit mijn eigen strijd kunnen voeren.

Ik heb een ander koninkrijk schoon gehouden.

Je modder en je stenen gedragen, je wimpers doorstaan.

Onze delicate prins, verdeler van oester en bloemblad.

De dikke positie tussen je vijand brokkelt af.

De nabije wijken krimpen en krimpen met de dag.

Uw wereld van heerschappij ligt in een dodelijke arena

waar de deuren van de leeuwenkuil openstaan.

Velen zijn het geweest en er zullen er nog meer groeien.

Je hoeft maar even te kijken en de dief is er.

Ooit verloren in de diepte en weer teruggekeerd.

Onze geliefde zoon, heer van wolken en grond.

Uw wereld van heerschappij ligt in een dodelijke arena.

Onze gewaardeerde leider, meester van zwaard en schild.

Opgeroepen door degenen uit de verte en door het bloed

om hun hoogste wil uit te voeren.

Een oproep gereciteerd door geleverde tongen.

Altijd teruggekeerd en beantwoord boven rock.

De wonden zijn geleidelijk gegroeid.

Het ontwerp was net zo nutteloos als een paleis zonder ramen.

De erfenis eren door haat en minachting.

Ik zie altijd de ogen van mijn kasten.

Als ik het zegel verbreek, komen de teugels vrij.

Alles vervloeken wat is en wat overblijft.

De banden en wensen van grootsheid worden verbroken.

Je brutale manieren hebben naar deze plek geleid.

Kniediep Ik waad in een golvende reflectie.

Je heerschappij verdrinken in je tranen.

Als ik zie wat ik geworden ben, trek ik het eerste bloed.

Het onthullen van de kusten afgehakte hoofden.