Farewell - ReinXeed

On a cold dark winter night

When the moon light owns the night

A mighty steamer born on Ireland

Came to see its end

With the speed of twenty one knots

As they go through the night

There was no time to escape its destiny

See now when the moon hits their eyes

As the only light they have

Out in the night you hear them crying

No time to say farewell

There was nothing we could do

More than enough were bound

To haunt the sea when the night was done

In the morning all was gone

Ancient stories tell of curse

And damnation on the ship

The voyage of their dreams

Turned into the nightmares

As they tried to lean to starboard side

They were hit by the ice

There was no time to escape its destiny

So see now when the deepest of sea

Come to claim the ship to its fate

Someone is screaming

Fear not you’ll be dreaming

More than fifteen hundred

People in that water died

Op een koude donkere winternacht

Wanneer het maanlicht de nacht bezit

Een machtige stoomboot geboren op Ierland

Kwam om zijn einde te zien

Met de snelheid van eenentwintig knopen

Terwijl ze door de nacht gaan

Er was geen tijd om aan zijn lot te ontsnappen

Zie nu wanneer de maan hun ogen raakt

Als het enige licht dat ze hebben

's Nachts hoor je ze huilen

Geen tijd om afscheid te nemen

Er was niets dat we konden doen

Er waren meer dan genoeg gebonden

Om de zee te achtervolgen als de nacht voorbij was

In de ochtend was alles weg

Oude verhalen vertellen over een vloek

En verdoemenis op het schip

De reis van hun dromen

Veranderd in de nachtmerries

Terwijl ze naar stuurboord probeerden te leunen

Ze werden geraakt door het ijs

Er was geen tijd om aan zijn lot te ontsnappen

Dus zie nu wanneer de diepste zee

Kom het schip opeisen aan zijn lot

Iemand schreeuwt

Vrees niet dat je gaat dromen

Meer dan vijftienhonderd

Mensen in dat water stierven