The Dead Arise - Rebellion

My fears in Banqou stick deep

Haunt my sleep

He knows the sisters' prophecy

His smiles I can read

For his breed I’ve sold my soul

A fruitless crown can it be all

Fate will have to bow her head

Banquo my friend soon you’ll be dead

Muderers will do the crime

I’ve paid them well to cut you fine

I’ll never have to look at you

Banquo my friend your life is through

I — I’ve walked deep in the blood

Return I can not

No I’ll have to carry on

To be safe with what I’ve done

The Dead arise from their grave

To assail what we thought safe

The Dead arise outta hell

To the hero that fell

What is this I look upon

Should be dead and gone

How can I believe my eyes

Is it a lie

Banquo how can it be you

You lie in the blood that’s what you do

I see mortal gashes on your head

How can you smile you should be dead

What man dare I will dare

A thousand warriors or the Russian bear

But pale cheeks of immortality

How can I fight how can I fight against thee

Oh no — Let the earth hide you away

In hell you should stay

No don’t you reach for my crown

I shall never take it down

Shaken by the ghastly apparition of the slain Banquo Macbeth fears even stronger

Now for the security of what he has stolen by murder and treason and defends

By such means.

Like a blind stalker in the night he is drawn back to the lair

Wherein the witches dwell, hungry for confirming answers to the burning doubts

in his soul

Mijn angsten in Banqou zitten diep

Spook mijn slaap

Hij kent de profetie van de zusters

Zijn glimlach kan ik lezen

Voor zijn ras heb ik mijn ziel verkocht

Een vruchteloze kroon kan het allemaal zijn?

Het lot zal haar hoofd moeten buigen

Banquo mijn vriend, binnenkort ben je dood

Moordenaars zullen de misdaad begaan

Ik heb ze goed betaald om je goed te knippen

Ik hoef nooit naar je te kijken

Banquo mijn vriend, je leven is voorbij

Ik — ik heb diep in het bloed gelopen

Retourneren kan ik niet

Nee, ik moet doorgaan

Om veilig te zijn met wat ik heb gedaan

De doden staan ​​op uit hun graf

Om aan te vallen wat we veilig dachten

De doden verrijzen uit de hel

Aan de held die viel

Wat is dit waar ik naar kijk?

Zou dood en weg moeten zijn

Hoe kan ik mijn ogen geloven?

Is het een leugen?

Banquo hoe kan jij het zijn

Je liegt in het bloed, dat is wat je doet

Ik zie dodelijke wonden op je hoofd

Hoe kun je lachen, je zou dood moeten zijn

Welke man durf ik?

Duizend krijgers of de Russische beer

Maar bleke wangen van onsterfelijkheid

Hoe kan ik vechten, hoe kan ik tegen u vechten?

Oh nee — Laat de aarde je verbergen

In de hel moet je blijven

Nee, reik niet naar mijn kroon

Ik zal het nooit neerhalen

Geschrokken door de afschuwelijke verschijning van de gedode Banquo Macbeth vreest nog sterker

Nu voor de veiligheid van wat hij heeft gestolen door moord en verraad en verdedigt

Op dergelijke manieren.

Als een blinde stalker in de nacht wordt hij teruggetrokken naar het hol

Waarin de heksen wonen, hongerig naar bevestigende antwoorden op de brandende twijfels

in zijn ziel