Harald Harfager - Rebellion

My father died when I was ten years old

Many kings looked at my lands triving to get a hold

But I was old enough to hold a sword and strong enough to fight

King Gandalf lost his life.

Eystein’s sons in cold earth they lie

Now I am a mighty king board lands I own

Time has come to find a wife so lonely in my throne

Gyda of Hardanger greater beauty eyes will never see

My men you go and bade her greetings ask her to marry me Go and tell king Harald I will not marry him until he has subdued the whole of Norway

For only than can he be called a great king

I make the solemn vow that never shall I clip or comb my hair

Until I have subdued the whole of Norway or if not have died in the attempt

In Orkedalen king Gryting was beat

On his knees he prayed to be my man

Eight battles I fought with the host I lead

But now Drontheim is in my hand

Arnvid and Audbjorn I met them on the waves

Of their dragons there were many around

But I was mad with anger my bloodlust ablaze

And so I sent their ships to the ground

I’m standing proud and tall

Harald Halfager on your knees you fall

United in my hand

The king of Norway my fatherland

Bow to the king of Norway’s throne

United the crown in his alone

Now I will comb my hair

A firm hand to lead the country on United to hold on hold and strong

A king so young and fair

I am the king and my word is the law

Bow your head or you’ll repent

Eric the Red your freedom’s no more

Lay down your sword or leave my land

Good men leave or good man die

But the king stands proud and tall

Gravskin you’ll rule, son of mine

Cause I can hear the Valkyrs call

I’m standing proud and tall

Harald Harfager on your knees you fall

Bow to the king of Norway’s throne

United the crown in his alone

Now I will comb my hair

A firm hand to lead the country on United to hold on hold and strong

A king so young and fair

Fresh from the battle field came in Dripping with blood the Norsemen’s king

With battered shield and blood smeared sword

Slits one beside the shores of Stord

With armour crushed and gashed sits he A grim and gastly sight to see

And round about in sorrow stand

The warriors of this gallant band

In Odins hall an empty place

Stands for a king of Yngves race

Go my valkyries Odin said

Go forth my angels of the dead

Gondul and Skogul to the plain

Drenched with the battles bloody rain

And to the dying Harald tell

Here in Valhal he shall dwell

Mijn vader stierf toen ik tien jaar oud was

Veel koningen keken naar mijn land en probeerden greep te krijgen

Maar ik was oud genoeg om een ​​zwaard vast te houden en sterk genoeg om te vechten

Koning Gandalf verloor zijn leven.

Eysteins zonen in koude aarde liggen ze

Nu ben ik een machtig koningsbord land dat ik bezit

Het is tijd om een ​​vrouw te vinden die zo eenzaam op mijn troon zit

Gyda van Hardanger grotere schoonheid ogen zullen nooit zien

Mijn mannen ga je heen en groet haar vraag haar om met me te trouwen Ga en vertel koning Harald dat ik niet met hem zal trouwen voordat hij heel Noorwegen heeft onderworpen

Want alleen dan kan hij een grote koning worden genoemd

Ik doe de plechtige gelofte dat ik nooit mijn haar zal knippen of kammen

Totdat ik heel Noorwegen heb onderworpen of als ik niet ben omgekomen bij de poging

In Orkedalen werd koning Gryting verslagen

Op zijn knieën bad hij om mijn man te zijn

Acht gevechten die ik voerde met de gastheer die ik leid

Maar nu is Drontheim in mijn hand

Arnvid en Audbjorn Ik heb ze ontmoet op de golven

Van hun draken waren er veel in de buurt

Maar ik was boos van woede mijn bloeddorst in vuur en vlam

En dus stuurde ik hun schepen naar de grond

Ik sta trots en lang

Harald Halfager op je knieën val je

Verenigd in mijn hand

De koning van Noorwegen, mijn vaderland

Buig voor de koning van de troon van Noorwegen

Verenigd de kroon in zijn alleen

Nu ga ik mijn haar kammen

Een stevige hand om het land te leiden op United om vast te houden en sterk

Een koning zo jong en eerlijk

Ik ben de koning en mijn woord is de wet

Buig je hoofd of je krijgt berouw

Eric de Rode je vrijheid is niet meer

Leg je zwaard neer of verlaat mijn land

Goede mannen gaan weg of goede man sterft

Maar de koning staat trots en lang

Gravskin jij zult heersen, zoon van mij

Omdat ik de Valkyrs kan horen roepen

Ik sta trots en lang

Harald Harfager op je knieën, je valt

Buig voor de koning van de troon van Noorwegen

Verenigd de kroon in zijn alleen

Nu ga ik mijn haar kammen

Een stevige hand om het land te leiden op United om vast te houden en sterk

Een koning zo jong en eerlijk

Vers van het slagveld kwam binnen Druipend van het bloed, de koning van de Noormannen

Met gehavend schild en met bloed besmeurd zwaard

Spleet een langs de oevers van Stord

Met verpletterd harnas en ingesneden zit hij. Een grimmig en winderig gezicht om te zien

En rond in verdriet staan

De krijgers van deze dappere bende

In Odins hal een lege plek

Staat voor een koning van de Yngves-race

Ga mijn valkyries, zei Odin:

Ga voort mijn engelen van de doden

Gondul en Skogul naar de vlakte

Doordrenkt met de gevechten bloedige regen

En aan de stervende Harald vertel

Hier in Valhal zal hij wonen