When Did You Ever Listen To Me - Rebecca Lynn Howard

I’ve tried some straight conversation

Wven whispered the words in your ear

I’ve talked 'till I’m blue in the face

And thought I made mself perfectly clear

Now’Im on the edge of leavin'

And you’re asking how can that be

I’ve wasted too much breath explaining

Oh and when did you ever listen to me

I could stand at the mouth of a canyon

Yell the truth stright into the wind

I can’t take being taken for granted

And I wish I could make it sink in

I could tell you you’re gonna get lonely

And just how sorry you’ll be

But you won’t believe me until I am gone

When did you ever listen to me

You’ll have to watch the doors slam behind me

Smell the cloud of dust from my car

Taste your own tears on the pillow

Feel the break deep in your heart

Maybe then you’ll come to your senses

You’ll hear what I can’t make you see

When you ask yourself the same question

When did you ever listen to me

I could stand at the mouth of a canyon

Yell the truth stright into the wind

I can’t take being taken for granted

And I wish I could make it sink in

I could tell you you’re gonna get lonely

And just how sorry you’ll be

But you won’t believe me until I am gone

When did you ever listen to me

When did you ever listen to me

Ik heb een eerlijk gesprek geprobeerd

Wven fluisterde de woorden in je oor

Ik heb gepraat tot ik blauw in het gezicht ben

En dacht dat ik mezelf volkomen duidelijk had gemaakt

Nu sta ik op het punt om te vertrekken

En je vraagt ​​hoe kan dat?

Ik heb te veel adem verspild met uitleggen

Oh en wanneer heb je ooit naar me geluisterd

Ik zou aan de monding van een kloof kunnen staan

Schreeuw de waarheid recht in de wind

Ik kan niet als vanzelfsprekend beschouwen

En ik wou dat ik het kon laten bezinken

Ik kan je vertellen dat je eenzaam gaat worden

En hoeveel spijt je zult hebben

Maar je gelooft me pas als ik weg ben

Wanneer heb je ooit naar me geluisterd

Je moet kijken hoe de deuren achter me dichtslaan

Ruik de stofwolk van mijn auto

Proef je eigen tranen op het kussen

Voel de breuk diep in je hart

Misschien kom je dan tot bezinning

Je hoort wat ik je niet kan laten zien

Wanneer je jezelf dezelfde vraag stelt

Wanneer heb je ooit naar me geluisterd

Ik zou aan de monding van een kloof kunnen staan

Schreeuw de waarheid recht in de wind

Ik kan niet als vanzelfsprekend beschouwen

En ik wou dat ik het kon laten bezinken

Ik kan je vertellen dat je eenzaam gaat worden

En hoeveel spijt je zult hebben

Maar je gelooft me pas als ik weg ben

Wanneer heb je ooit naar me geluisterd

Wanneer heb je ooit naar me geluisterd