Forgive - Rebecca Lynn Howard

I always said that’d be it That I wouldn’t stick around if it ever came to this

Here I am, so confused

How am I supposed to leave when I can’t even move?

In the time it would have took to say «honey I’m home, how was your day?»

You dropped the bomb right where we live

And just expect me to forgive…

Well that’s a mighty big word for such a small man

And I’m not sure I can

Cause I don’t even know now who I am It’s too soon for me to say… forgive

I should ask but I won’t

Was it love or just her touch?

Cause I don’t think I wanna know

So get you some things

And get out

Don’t call me for a day or two

So I can sort this out

Well you might as well have ripped the life right out of me Right here tonight

And through the fallin’tears you said

«Can you ever just forgive?»

You know what they say

Forgive and forget

Relive and regret

Forgive…

Oh… it's too soon for me to say FORGIVE

Ik heb altijd gezegd dat het zou zijn dat ik niet zou blijven als het ooit zover zou komen

Hier ben ik, zo verward

Hoe moet ik weggaan als ik niet eens kan bewegen?

In de tijd die het zou hebben gekost om te zeggen "schat, ik ben thuis, hoe was je dag?"

Je liet de bom vallen waar we wonen

En verwacht gewoon dat ik vergeef...

Nou, dat is een machtig groot woord voor zo'n kleine man

En ik weet niet zeker of ik het kan

Want ik weet nu niet eens wie ik ben. Het is te vroeg voor mij om te zeggen... vergeven

Ik zou het moeten vragen, maar ik doe het niet

Was het liefde of alleen haar aanraking?

Want ik denk niet dat ik het wil weten

Dus haal wat dingen voor je

en ga weg

Bel me een dag of twee niet

Zodat ik dit kan regelen

Nou, je had net zo goed het leven uit me kunnen rukken, hier vanavond

En door de tranen heen zei je

"Kun je ooit gewoon vergeven?"

Je weet wat ze zeggen

Vergeven en vergeten

Herbeleef en heb spijt

Vergeven…

Oh... het is te vroeg voor mij om VERGEVEN te zeggen