Już - Raz Dwa Trzy, Andrzej Jagodzinski

Już nie powiesz «dobrych snów»

Twych słów

W niebie nie potrzeba już

Bądź dniem, nocą przy mnie bądź

Jak duch

Jak czarodziej dobrych snów

Czas niech płynie poprzez nas

Kto zgasł

Temu niepotrzebny czas

Głos twój ciepły ucichł głos

Już noc

Niebu niepotrzebna noc

Łzy niech płyną wyschną łzy

Więc wiesz

W niebie nie potrzeba łez

Jeśli spotkasz tych

Których znałeś idź

Mieni się wśród gwiazd

Obietnicy blask

Graj aniele ciszy graj

Twych strun

Niechaj dotknie smutek mój

Weź na drogę dobrych chwil

Kto wie

Co tam w niebie dadzą ci

Jeśli spotkasz tych

Których znałeś idź

Mieni się wśród gwiazd

Obietnicy blask

Próg przekroczyć nieba próg

Byś mógł

Pukaj aż uchylą wrót

Śpij

O wschodzie słońce drży

To nic

Już nadchodzi chłodny świt

Je zult niet langer "goede dromen" zeggen

Jouw woorden

Er is geen behoefte meer in de hemel

Wees de dag, wees de nacht met mij

Als een geest

Als een tovenaar van goede dromen

Laat de tijd door ons heen gaan

Wie is er uitgegaan?

Dat is niet nodig

Je warme stem vervaagd

Het is al nacht

De hemel is een onnodige nacht

Laat de tranen vloeien, droog de tranen

Dus je weet het

Er zijn geen tranen nodig in de hemel

Als je deze ontmoet

Je wist gaan

Het gloeit tussen de sterren

Beloof glans

Speel engel van stilte, speel

Uw snaren

Laat mijn verdriet je raken

Ga op weg naar goede tijden

Wie weet

Wat zullen ze je in hemelsnaam geven?

Als je deze ontmoet

Je wist gaan

Het gloeit tussen de sterren

Beloof glans

De drempel om de drempel van de hemel te overschrijden

Dus je zou kunnen

Blijven kloppen tot de poort op een kier staat

Slaap

Bij zonsopgang trilt de zon

Dat is niets

De koude dageraad nadert al