Скрежетом боли (Ностальгия) - Raventale

Скрежетом боли

Наполнены вязкие вены

Измучено тело…

В погоне за прошлым

Иссёк свои руки

Об острые скалы

Забытых имён

Пытался найти

Всё то, что хотел бы с собой унести,

Но солнца ножи

Ослепили глаза

Мёртвым на землю упал

Сорвался с обугленных скал

И рухнул птицей убитой

Лежал догорая

На ясное небо неволей взирая

От удушливой скорби

За тем, что не смог уцепиться

За старые в памяти лица

И время не смог в руках удержать…

Knagende pijn

Viskeuze aderen gevuld

Uitgeput lichaam...

Op jacht naar het verleden

Knip je handen uit

Over scherpe rotsen

vergeten namen

Probeerde te vinden

Alles wat ik mee zou willen nemen,

Maar de messen van de zon

Verblind mijn ogen

Dood op de grond viel

Viel van de verkoolde rotsen

En stortte in als een dode vogel

liggen afbranden

Onwillekeurig naar de heldere lucht kijken

Van verstikkend verdriet

Waar ik me niet aan kon vastklampen

Voor oude gezichten in het geheugen

En ik kon de tijd niet in mijn handen houden...