The Games of Titus - Ravensire

Here, where a hero fell, a column falls!

Here, a mimic eagle glared in gold

A midnight vigil holds the swarthy bat!

Here, where the dames of Rome their glided hair

Waved to the wind, now wave the reed and thistle!

Here, where on golden throne the monarch lolled

Glides, spectre-like, unto his marble home

Lit by the wan light of the horned moon

The swift and silent lizard of the stone!

(Edgar Allan Poe)

Behold, rayed with stars, the colossus views heaven anear

What race so distant or barbarous might be absent now from here

Rulers of the past brought ailings to the poor

Under, Caesar, your guidance, to itself Rome you restore

And the gods are now appeared

And one hundred days we feast

Diverse is the throng, yet acclaims you as one tongue, the country’s father true

Let the past not boast, for every grandiose ghost the arena brings for you

The dreaded minotaur that a woman bore from her dangerous tryst

Bacchus gained his breath from his mother’s death and so was born a beast

Power on display — the games of Titus

Woe to the foes who would dare to fight us

«In death we salute thee»

Two men fight to kill, and by Caesar’s will glory is split in half

Orpheus unaware is eaten by a bear and the people laugh

An army fights and dies before your very eyes as two ships collide

In a sea of blood, merciless red flood, countless men have died

Power on display — the games of Titus

Woe to the foes who would dare to fight us

«In death we salute thee»

Power on display — the games of Titus

Woe to the foes who would dare to fight us

Behold the Divine, for beasts don’t utter lies

To yield the stronger is valour’s second prize

Heavy is the palm the weaker foeman wins

But now, o Caesar, you’ve come to redeem Rome of its sins

Hier, waar een held viel, valt een kolom!

Hier staarde een nabootsende adelaar in het goud

Een nachtwake houdt de donkere vleermuis vast!

Hier, waar de dames van Rome hun gegleden haar

Gezwaaid naar de wind, zwaai nu met het riet en de distel!

Hier, waar op de gouden troon de monarch leunde

Glijdt, spookachtig, naar zijn marmeren huis

Verlicht door het bleke licht van de gehoornde maan

De snelle en stille hagedis van de steen!

(Edgar Allan Poe)

Zie, bestraald met sterren, de kolos ziet de hemel dichtbij

Welke race zo ver of barbaars is er nu misschien niet meer?

Heersers uit het verleden brachten kwalen naar de armen

Onder, Caesar, uw leiding, aan zichzelf Rome herstelt u

En de goden zijn nu verschenen

En honderd dagen feesten we

Divers is de menigte, maar prijst je als één taal, de vader van het land waar

Laat het verleden niet opscheppen, voor elke grandioze geest die de arena voor je brengt

De gevreesde minotaurus die een vrouw droeg van haar gevaarlijke rendez-vous

Bacchus kwam op adem door de dood van zijn moeder en werd dus als een beest geboren

Power-on-display: de games van Titus

Wee de vijanden die tegen ons zouden durven vechten

"In de dood groeten wij u"

Twee mannen vechten om te doden, en door de wil van Caesar wordt de glorie in tweeën gedeeld

Orpheus wordt onbewust opgegeten door een beer en de mensen lachen

Een leger vecht en sterft voor je ogen als twee schepen botsen

In een zee van bloed, meedogenloze rode vloed, zijn talloze mannen gestorven

Power-on-display: de games van Titus

Wee de vijanden die tegen ons zouden durven vechten

"In de dood groeten wij u"

Power-on-display: de games van Titus

Wee de vijanden die tegen ons zouden durven vechten

Zie het Goddelijke, want beesten uiten geen leugens

Hoe sterker te zijn, is de tweede prijs van moed

Zwaar is de palm die de zwakkere vijand wint

Maar nu, o Caesar, je bent gekomen om Rome te verlossen van zijn zonden